Δεν είναι ο εν ονόματι Πλεύρης ρατσιστής γραφικός κ&λόγερος που με σόκαρε.. Δεν είναι ότι δοξολογεί τον ίδιο τον Σατανά, τον χίτλερ κοντά πενήντα χρόνια τώρα, ούτε επίσης το ότι κατά ίχνος δεν έχει αλλάξει. Εκείνο που με εξόργισε είναι πως ούτε η έδρα δεν κινήθηκε έστω επιτιμητικά εναντίον του..
Τον παρακολούθησαν κατα τον χιτλερικό χαιρετισμό του με το μάτι του ψόφιου ψαριού. Αν όχι τόσο παγερά με ύποπτη αδιαφορία οπωσδήποτε. Που κατά την άποψή μου μεταφράζεται σε συνενοχή. Επειδή πρόκειται περί εξουσίας. Μιας εκ των τριών.
Οι άλλες δύο είναι η νομοθετική και η εκτελεστική.Αν έτσι επί παραδείγματι εκδήλωνε τον φασισμό του εντός του κοινοβουλίου και στη περίπτωση που πρόεδρος θα ήταν ο Τασσούλας, θα τον επέπληττε έστω για τα προσχήματα.. Θα τον επέπληττε όμως.
Αν ήταν ο Ραφαηλίδης θα τον ισοπέδωνε σαρκαστικά..
Αν ήταν η Κωσταντοπούλου θα καλούσε ασθενοφόρο απαιτώντας ψυχιατρική εξέταση..
Η έδρα όμως της σε δεύτερο βαθμό δίκης για την εγκληματική οργάνωση, σφύριζε αδιάφορα ως σε περίοδο Γερμανικής κατοχής. Είναι πράγματι εντυπωσιακή η στάση τους επειδή δεν επρόκειτο περί του κατηγορουμένου, αλλά περί του συνηγόρου ενός εκ των κατηγορουμένων..
Και η έδρα είχε δικονομικά το προνόμιο να τον επαναφέρει στην τάξη αν και στη περίπτωσή του μια τιμωρία που θα έπιανε τόπο, θα ήταν η αποβολή αυτού του ζόφου οριστικά από την κοινωνία. Και να το ξέρετε. Ο πολιτικός καθωσπρεπισμός που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση των εθνομηδενιστών, τηρώντας προσχηματικά τις αποστάσεις, είναι η οργανωμένη αδιαφορία για την λαϊκή οδύνη.
Ως αυτή που επέδειξε χθες η έδρα για να εξοργίσει τους προοδευτικούς έλληνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου