Μελωδίες που με κάποιο μαγικό τρόπο βρίσκουν τη τσουλήθρα της ψυχής για να γλιστρούν στα κύτταρά της. Και να φωλιάζουν εκεί. Από ποιον άλλον; Από τον Φρανκ Σινάτρα.. Όσο κι αν σιχαίνομαι όπως τις κοινωνικές παρεκτροπές μου τους Αμερικανούς, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ, πως λεηλατώντας στρατιωτικά πολιτικά αλλά και εδαφικά τους λαούς, εγκολπώθηκαν από αυτούς ότι καλλίτερο είχαν. Τον πολιτισμό. Η τζαζ επί παραδείγματι αυτό ήταν. Το ίδιο και τα ρυθμ μπλουζ. Οι πρωτόγονοι ρυθμοί των σκλάβων της κεντρικής Αφρικής με τους μουσικούς αυτοσχεδιασμούς της σύγχρονης αμερικανικής σκηνής.. That' s life ή επί της δικής μας γλώσσας αυτή είναι η ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.