Με τα μυτάκια οξυγόνου στα ρουθούνια και το λάστιχο στα χέρια αντιμετωπίζουμε από κοινού οι γείτονες και η πυροσβεστική την φωτιά που ξέσπασε στη παραπλεύρως εγκαταλειμμένη μονοκατοικία στην οποία είχε βρει καταφύγιο ένας άστεγος που διατρεφόταν από την όποια ελεήμονα διάθεσή μας. Προς ώρας είναι άγνωστο το πως μας προέκυψε αυτός το διάβολος αλλά μπορεί και να είναι προβοκάτσια δεδομένου πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιχείρησαν κατ' επανάληψη να τον διώξουν -- από την γειτονιά των νεόπλουτων και αστικοποιημένων βλάχων-- υπό το πρόσχημα πως μολύνει την ..αριστοκρατική αισθητική τους..Ίσως υποθέτουν πως γειτνιάζουν με το Μπάκινχαμ..Όπως και να έχει η ατμόσφαιρα στο σπίτι μου έχει γίνει πνιγηρή και η αναπνοή μου--όχι φυσικά μόνον η δική μου-- στη βάση και των υπολειμμάτων του κορωναϊού μετεξελίσσεται σε περιπέτεια..Αν εξελιχθεί φωτιά μου φαίνεται πως θα ψάχνω κι εγώ στέγη.. Αν έτσι δείτε ρυτίδες θλίψης στα μάτια μου θα είναι γιατί δεν πρόλαβα να ....υπογράψω στο βιβλίο των ευχών για την διάγουσα τη τρίτη ...εφηβεία βασίλισσα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου