Κατέληξε στο ξύλινο παλτό ο ανισόρροπος παλιάνθρωπος που ξεπούλησε τις παγκόσμιες ισορροπίες ειρήνης και ασφάλειας και κυρίως τους λαούς στα σφαγεία του δυτικού καπιταλισμού. Τα αποτελέσματα των ραδιουργιών του είναι σήμερα δια γυμνού οφθαλμού ορατά έτσι που η ανθρωπότητα βιώνει τον τρόμο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Το πως βρέθηκε αυτή στη .."σωστή πλευρά της ιστορίας" το εξομολογείται ανατριχιαστικά ο ίδιος σε μια εξομολόγησή του το 2000 αφού προηγουμένως από ηγέτης μιας υπεκόσμιας διαστημικής δύναμης κατέστη διαφημιστής πίτσας!!! Ιδού:
Ο,τι ακολουθεί είναι ο Γκορμπατσόφ που μιλάει για τον ρόλο του… Γκορμπατσόφ σε κείνες τις εξελίξεις.
Τα χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι από την τοποθέτηση που έκανε το καλοκαίρι του 2000, μιλώντας στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, στην Τουρκία.
Ομιλία την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα «Πράβντα Ποσί» στις 26 Ιούλη του 2000 και στην Ελλάδα αναδημοσίευσε ολόκληρη ο «Ρ» στις 8/10/2000.
Οι αναγνώστες μπορούν να εξάγουν μόνοι τους τα αναγκαία συμπεράσματα: «Ο στόχος ολόκληρης της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού, αυτής της ανυπόφορης δικτατορίας κατά των ανθρώπων.
Η
σύζυγός μου, που αναγνώρισε αυτήν την αναγκαιότητα, μάλιστα, πριν από μένα, με στήριξε με όλες τις δυνάμεις της σε αυτήν την προσπάθεια.
Ακριβώς για να πετύχω αυτόν το σκοπό, χρησιμοποίησα τη θέση μου στο κόμμα και στη χώρα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η σύζυγός μου με ωθούσε να αναλάβω όλο και υψηλότερες θέσεις στη χώρα.
Οταν γνωρίστηκα προσωπικά με τη Δύση, αντιλήφθηκα ότι δε θα έπρεπε να εγκαταλείψω το στόχο που είχα θέσει και ότι για να τον πετύχω έπρεπε να αντικαταστήσω ολόκληρη την ηγεσία του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ενωσης, καθώς και τις ηγεσίες σε όλες τις σοσιαλιστικές χώρες.
Το ιδανικό μου, εκείνη την εποχή, ήταν ο δρόμος των σοσιαλδημοκρατικών χωρών (…)
Κατάφερα να βρω συναγωνιστές για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου. Μεταξύ αυτών, μία εξέχουσα θέση κατέλαβαν ο Α. Ν. Γιάκοβλεφ και ο Ε. Α. Σεβαρντνάτζε, των οποίων η συνεισφορά στην κοινή υπόθεση είναι ανεκτίμητη.
Η οικουμένη θα φαντάζει πολύ καλύτερη χωρίς τον κομμουνισμό.
Μετά το έτος 2000 θα ξεκινήσει μία εποχή της ειρήνης και της γενικής άνθησης (…). (…) κατάφερα να θέσω τέλος στον κομμουνισμό στην Ευρώπη. Βέβαια, θα πρέπει να καταργηθεί και στην Ασία, γιατί αποτελεί το κύριο εμπόδιο στο δρόμο της ανθρωπότητας στην επίτευξη των ιδανικών της ειρήνης και της ομόνοιας (…).
Η πορεία των λαών προς μία πραγματική ειρήνη είναι μακριά και δύσκολη, θα στεφθεί, όμως, οπωσδήποτε με επιτυχία. Γι’ αυτόν το σκοπό θα πρέπει ολόκληρη η ανθρωπότητα να απελευθερωθεί από τον κομμουνισμό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου