Όταν μπαίνει λουκέτο σ' ένα θέατρο θ' αντικαθίσταται πάντα από έναν οίκο ανοχής... Γιατί το θέατρο συντροφεύει συναισθηματικά την κοινωνική ορφάνια μας και όχι τις βιολογικές μας ανάγκες. Και φαίνεται στα μάτια του θαμώνα του που σχεδόν ποτέ δεν είναι άδεια.. .Κατά την έξοδο αντανακλούν πολιτισμό.
Καλλιτέχνες που βρίσκουν καταφύγιο σε θεατρικές σκηνές, να δημιουργήσουν, να δώσουν ζωή σε φανταστικούς ήρωες, να φωνάξουν, να βάλουν το λιθαράκι τους να αλλάξουν τον κόσμο. Όταν ένα θέατρο κλείνει, δεν χάνουν κάποιοι καλλιτέχνες απλά τη δουλειά τους. Μένουν ορφανοί. Όλοι. Οι καλλιτέχνες έχουν μάθει στην ορφάνια. Δεν συνηθίζεται, όμως, η ρουφιάνα. Κάθε φορά που κλείνει ένα θέατρο, ο πολιτισμός στεγνώνει.
Η ανάρτηση του Βασίλη Μαυρογεωργίου για το τέλος της διαδρομής του Skrow Theatre: Αγαπητοί φίλοι, όπως κλείνουν πολλά κεφάλαια στην ζωή, έφτασε η ώρα, δέκα χρόνια μετά, να κλείσει και το κεφάλαιο που ονομάζεται Skrow Theater. Το θέατρο Skrow δημιουργήθηκε το 2012 από την ομάδα INKAL Theater Group, τα μέλη της οποίας εκείνη την χρονική στιγμή ήταν: η Κατερίνα Μαυρογεώργη, η Μαρία Φιλίνη, ο Σεραφείμ Ράδης, ο Νίκος Μαραμαθάς και εγώ.
Την παρούσα στιγμή η ομάδα συνεχίζει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα με λίγο διαφορετική σύσταση.
Δυστυχώς πέρσι πληροφορηθήκαμε από την ιδιοκτήτρια του κτιρίου ότι σκοπεύει να το διαθέσει για αντιπαροχή, με σκοπό να χτιστεί μια καινούρια πολυκατοικία.
Θα μπορούσα να εκφράσω την λύπη μου για αυτό το απρόσμενο τέλος, αντί αυτού θα προτιμούσα να εκφράσω την χαρά μου και την ευγνωμοσύνη μου για τα τόσο όμορφα πράγματα που συνέβησαν αυτά τα δέκα χρόνια και που δεν θα γινόντουσαν αν δεν είχαν συμβάλει όλοι οι άνθρωποι που εργάστηκαν στο θέατρο και στις εκάστοτε εκδηλώσεις. Στην πρώτη επίσκεψη της επιτροπής το Δήμου Αθηνών, για την αδειοδότηση του χώρου, το πρώτο πράγμα που μας είπαν ήταν
"Είναι αρκετά δύσκολο να αδειοδοτήσουμε έναν τόσο μη θεατρικό χώρο. Μην στεναχωριέστε, τα όνειρα δεν γίνονται πάντοτε πραγματικότητα".
Τελικά το όνειρο που λέγεται Skrow έγινε πραγματικότητα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτό δεν το θεωρήσαμε ποτέ δεδομένο. Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν στις δεκάδες παραστάσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Σας ευχαριστούμε για την καλλιτεχνική προσφορά, την πίστη και την υπομονή σας. Βοηθήσατε στην προσπάθεια να ομορφύνει για λίγο μια "μη θεατρική" γωνιά της πόλης και να ζωντανέψει η οδός Αρχελάου.
Θα ήθελα τέλος να ευχαριστήσω προσωπικά τους εργαζόμενους του θεάτρου όπως επίσης και την ομάδα INKAL για τις τόσο όμορφες συνεργασίες μας στο Skrow Theater αλλά και για τις αλλεπάλληλες αλλαγές πόστων που χρειάστηκε να κάνουμε για να λειτουργήσει το θέατρο αυτά τα δέκα χρόνια. Ήταν μια υπέροχη διαδρομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου