ΤΙΜΙΕΣ ΚΥΒΙΣΤΗΣΕΙΣ (ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ)

 Mου έστειλαν στο μέσετζερ: Είμαστε μια ομαδα που δημιουργηθηκε για να στηρίξει τον αλεξη τσιπρα ...τον μοναδικο όπως γράφει τιμιο πρωθυπουργο της χωρας εδω και εκατο χρονια... 

Πως το λένε οι ψυχολόγοι της Αμερικανιάς; Δηλαδή της βιομηχανικής ψυχολογίας που παράγει παγκοσμιοποιημένους ανθρώπους σε σειρά παραγωγής; Α, ναι.. Ενσυναίσθηση με την οποία αντικατέστησαν βιαίως την αυτογνωσία.. 

 

Αδέλφια όταν πυροβολούμε δεν το κάνουμε με άσφαιρα πυρά.. σαν την μαλακία γιατί έτσι χανόμαστε στη μετάφραση. 

Ποιος τίμιος Τσίπρας; 

Αυτός που επελέγη από τα μίντια ως καταληψίας γιατί η μόστρα του έκανε γκελ στους Έλληνες των δεκαετιών της αφασίας; 

Ή μήπως εκείνος που εισήγαγε μετά φανών και λαμπάδων το τρίτο μνημόνιο με το οποίο προσέφερε ένα μαξιλάρι ασφαλείας στο ταμείο ανάκαμψης των τοκογλύφων.. 

Γιατί ούτε κατά διάνοια μπορώ να υποθέσω, πως εννοείτε εκείνον που ανέστρεψε, την δια δημοψηφίσματος εκπεφρασμένη βούληση του λαού με το γιγαντιαίο ΟΧΙ ν’
αλλάζει ταχυδακτυλουργικά σε ΝΑΙ.. Αν ισχύει τότε ασφαλώς ανήκετε στην κατηγορία των χρήσιμων ηλιθίων. Τρίτον τι κατά τα πολιτικά μαθηματικά αποκλείεται. 

Το γιατί εξηγείται δια της εις άτοπον απαγωγής και οφείλατε ως υποσκελίσαντες από δεκαετιών την εφηβεία να το γνωρίζατε.. Εκτός και αν αυτό το οποίο διάγετε δεν είναι ωριμότητα, αλλά σαπίλα και δεν αφομοιώσατε ακόμη τον κυρίαρχο κανόνα πως: 

η άρχουσα τάξη δεν προαλείφει την ηγεσία του τόπου πιθηκικά.

  (η μεταξύ το ανθρώπου και του πιθήκου διαφορά εντοπίζεται στο εξής: ο πίθηκος δοκιμάζει και ή επιδοκιμάζει ή απορρίπτει. Ο άνθρωπος πρώτα μελετά μετά σχεδιάζει στη συνέχεια επιχειρεί και εν τέλει ελέγχει τα’ αποτελέσματα..) 

Θα παραδειγματιστώ έτσι με μια προσωπική εμπειρία αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως δεν απευθύνομαι σε ώτα μη ακουόντων. Είναι το έτος 1979 (σε βρεφονηπιακή δημοσιογραφική ηλικία εγώ) και διαχειρίζομαι στην ΕΡΤ την επιτυχημένη ωριαία παραγωγή φάκελοι. (σκηνοθέτης ο Λυχναράς)

Αν και πολιτικός συντάκτης παίρνω από τον ασθμαίνοντα αρχισυντάκτη μου εντολή να συστήσω μια εκπομπή για την «αλληλεγγύη», κάτι όμως που ανήκε στη σφαίρα των κοινωνικών θεμάτων. Πρόβαλα έτσι σειρά ισχυρών ενστάσεων μ εκείνον όμως να είναι κάθετος. 

«Θα την κάνεις γιατί άπαντες έχουν εμπιστοσύνη σε σένα ότι και αυτό το άνευρο θέμα θα το μεταμορφώσεις σε ενδιαφέρον». 

Όπως οι υποψιασμένοι θα έχουν ήδη αντιληφθεί στην σύνθεση της παραγωγής θα εμπεριέχονταν και τράγοι. Και για ν απαλλαγώ από την αφόρητη πίεση πρότεινα τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, που έτσι κι αλλιώς γνωριζόμασταν, ή τον Νέας Σμύρνης ο οποίος είχε επί πλέον τελέσει το μυστήριο του πρώτου γάμου μου. Κόλαση έγινε το γραφείο. «Όχι θα πας σε αυτόν που η διοίκηση έχει αποφασίσει!» 

Άφωνος έμεινα, γιατί να είστε σίγουροι πως τις ίδιες μαλακίες περί φιλανθρωπίας θα άκουγα και από τους άλλους, όταν εγώ ήμουν ενσωματωμένος στην άποψη, πως η συλλογική ευθύνη προηγείται της ατομικής. Όταν επί παραδείγματι διασταυρωνόμουν με ζητιάνο, του έλεγα πάντα πως είναι εξευτελισμός να εκλιπαρείς βοήθεια και σήκωσε ένα πιστόλι να μου αρπάξεις τα λεφτά. 

Ξανά μανά στην άρνηση εγώ, μέχρι που υποχρεώθηκαν να μου αποκαλύψουν το μυστικό. «Από ψηλά, πολύ ψηλά, πιο ψηλά δεν γινόταν, μου είπαν, θέλουν αυτόν του Αλμυρού Βόλου!!!» 

Δηλαδή θα αναστατωνόταν το ημερήσιο πρόγραμμα κάλυψης των γεγονότων προκειμένου εγώ να παραμαζέψω ένα συνεργείο εννέα ατόμων (κόστος μεγάλο) και θα έκανα τριακόσια χιλιόμετρα για να φορτωθώ εκτός από αυτούς και απόψεις κλισέ!! 

Να σας αποκαλύψω τώρα ποιος ήταν ο εν λόγω κύριος. Ο κατά Χριστόν Χριστόδουλος.. 

Οφείλω όμως κλείνοντας να παραδεχτώ πως πράγματι διαφοροποιήθηκε τουλάχιστον ως προς αυτό: Όταν τον ρώτησα τι έκανες στον πόλεμο – συγνώμη – κατά την χούντα πάτερ μου-- απάντησε στεγνά πως: «Διαβαζα».. Αν ακόμη δεν καταλάβατε είμαστε όλοι άξιοι της τύχης μας.