Στάζει μέλι η φωνή της.. Την ακούς και ριγείς. Σου ελέγχει όλα τα κύτταρα.. Μέχρι αυτό του οργασμού σου.. Μαρία Ευλαβή τη λένε. Και μαζί με τον Γιώργη τον Σηφάκη απλώνουν στον δρόμο ένα μελωδικό πέπλο των νυφών μιας άλλης εποχής. Μιας άλλης ψυχής.. Εκείνης που ο άνθρωπος μόλις είχε αρχίσει να απεκδύεται το δέρμα του πιθήκου διεκδικώντας τα υψιπετή όνειρά του.. Για να διαψευστούν όλα χθες. Που το φόρεσε ξανά στα βραβεία MAD. Τερματικός σταθμός του εισιτηρίου που έκοψε στη γενιά μας η ζωή δεν μπορεί παρά να είναι αυτός. Για να προστατεύσει τις αισθήσεις μας από την βαρβαρότητα του τι μέλλει γενέσθαι.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου