Μπανιστήρι που φέρνει χρήμα ζεστό. Διαφημιστικό. Από το οποίο κανένα αρπακτικό των μίντια δεν κρατά αποστάσεις. Αντιθέτως. Βάζει τη σύριγγα στη φλέβα του και το βυζαίνει ως την τελευταία σταγόνα.
Κεκαλυμμένα όμως. Επί σκηνής μια ομάδα από αρσενικές και θηλυκές μαϊμούδες να επιμένουν στο think positive. Ακόμη και όταν η εξουσία σου έχει περάσει θηλιά στον λαιμό. Ωστόσο κρατούνται τα προσχήματα. Ευθέως κομματική ενσωμάτωση δεν υφίσταται. Κι ας ξεβρακώνονται..
Θέματα κοινωνικά που στο περιέχον του περιεχομένου τους είναι άκρως πολιτικά, αντιμετωπίζονται ως παρωνυχίδες επιπέδου κλειδαρότρυπας. Διαφορετικά θα χώριζαν διά δύο ή δια τρία ή δια εκατόν εικοσιτρία. Με τον Μακιαβέλι προφανέστατο.. Διαίρει και βασίλευε πολλαπλασιάζοντας το χρήμα. Περί αυτού πρόκειται.
Η μπίζνα του θεάματος απουσία άρτου για τους ακολούθους. Τους influencers.. Ή τους τηλεθεατές. Ίδια γεύση. Κάτι σαν πιθήκια-ζήτουλες αύξησης του πλούτου των ψηφιακών τσιφλικάδων τους. Της προβολής και της απήχησης. Συνεπώς και της πολιτικής ισχύος. Τζιζ κακά.
Αυτού του τύπου οι μεταμοντέρνες εκφράσεις είναι απαγορευτικές στην υψηλή κοινωνία. Αυτή των «σύγχρονων ευεργετών της εταιρικής ευθύνης». Που παρακολουθούν το χρήμα από ψηλά αλλά δεν το χάνουν ποτέ από τα μάτια τους.
Με την προμετωπίδα του affiliate marketing- να μη στοχεύει σε μεγάλες διαφημιστικές; Από αυτές ωστόσο καθορίζεται η καθημερινή ατζέντα. Φυσικά και οι ατραποί της παρουσίασής της. Light. Ίσα κι όμοια με την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι των προβεβλημένων τίποτα. Αξίωμα. Να περνά η γραμμή υποδόρια.
Για να μολυνθεί ο εγκέφαλος ανεπαισθήτως από αθεράπευτους ιούς. Του φορμάτ αποκλειομένου. Δεδομένου πως αν κάποιος το αποπειραθεί θα καούν τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Κι όμως. Κάδος απορριμμάτων υφίσταται. Το απορριμματοφόρο όμως απουσιάζει. Υπερχείλισε έτσι αυτός.
Και πλέον ο χρήστης του δεν αντιλαμβάνεται πως ο μεγαλύτερος κομπιούτερ φαντάζει αστείο παιδικό παιχνίδι εμπρός στα δισεκατομμύρια των νευρικών απολήξεων, που δραστηριοποιούνται εντός του κρανίου του.
Αρκεί ν’ αντιληφθεί πως ποτέ το δημιούργημα δεν θα σηκωθεί ψηλότερα από τον δημιουργό. Κι αυτό είναι κορυφαία πολιτική σκέψη που κάθιδρη η εξουσία σκεπάζει με τα καθημερινά πληροφοριακά μπάζα. Η φενάκη του συστήματος. Που κεντρίζει την κοινωνική ευαισθησία για τον αποπροσανατολισμό. Δεν υπάρχει ούτε ένα έγκλημα που να μην έχει προετοιμάσει το καθεστώς.
Τα υπόλοιπα αναλαμβάνονται από τον δράστη. Τον φυσικό αυτουργό. Τύπου Πισπιρίγκου (αν είναι ένοχη) επί παραδείγματι. Ή των αιμοδιψών ναϊτών φρέσκου αίματος από την νήσο των Ιπποτών. Ως αυτό που εμπότιζε με όνειρα ζωής ένα μόλις έξορμο στη ζωή κορίτσι. Την Τοπαλούδη. Ή της αγέλης των φασιστοειδών, που χρόνια τώρα εξαπολύουν καθάρσιο σαφάρι κατά των εξαθλιωμένων νεομεταναστών.
Επειδή δια αυτών απειλείται η φυλετική καθαρότητα του «υπερούσιου Ελληνικού γένους». Κίνδυνος αιμομιξίας. Αυτό που δεν έμαθαν ποτέ είναι πως δεν κάνει η ταμπέλα το καλό κρασί...
Όλα αυτά παρουσιάζονται με ολογράμματα τόσο όσο. Διαφορετικά μια κατάδυση στα άδυτα των αδύτων θα απαιτούσε μάσκες πολιτικού οξυγόνου, για να μην αποκοπούν οι παπαγάλοι της πραγματικότητας.
Βασικό εν ανεπαρκεία αγαθό όμως. Και καθόλου μοδάτο. Κι αυτό το ασκέρι υπακούει στα νεοβασιλικά κελεύσματα του χρηματιστηριακού τζόγου. Ακολούθα το χρήμα ακόμη κι αν αυτό είναι βουτηγμένο στο αίμα. Όμως όσο το μαζεύεις τόσο βρωμάει σαν την κοπριά. Όπως αυτοί!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου