Οι προσδιορισμένες κάθε Πέμπτη (ακόμη..) χήμειο δεν μου επέτρεψαν τη χθεσινή μου παρουσία αλλά δεν θα άφηνα ποτέ ασχολίαστη τη καθιερωμένη δήλωση υποταγής του δεξιού ραγιαδισμού στους αφέντες τους κατά τις οποίες: Οι τραγωδίες που ακολούθησαν στοίχησαν ποταμούς αίματος στους Έλληνες.
«Μαγική εικόνα» παρουσιάζουν η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία για όσα ειπώθηκαν σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά στην επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, επιστρατεύοντας μεταξύ άλλων και τη γνωστή «καραμέλα» της «στριμωγμένης» Τουρκίας. Πρόκειται βέβαια για μυθεύματα, που έχουν πάει πολλές φορές στον «κουβά».
Ανεξάρτητα πάντως από το τι είπε, πώς το είπε και πού το είπε ο πρωθυπουργός, αυτό που ακούστηκε πεντακάθαρα και χωρίς περιστροφές για τα Ελληνοτουρκικά, ήταν η φράση του ότι «το ΝΑΤΟ δεν χρειάζεται μια νέα πηγή έντασης στη νοτιοανατολική πτέρυγά του». Ποιες άλλες «πηγές έντασης» θυμάται ο πρωθυπουργός, για να απεύχεται την επανάληψή τους στις σημερινές «κρίσιμες» για το ΝΑΤΟ στιγμές;
Μήπως την κρίση των Ιμίων το 1996, όταν το μισό Αιγαίο «βάφτηκε» γκρι διά χειρός ΗΠΑ; `Η μήπως το κοντινότερο 2020, τότε που η αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στα ανατολικά της Κρήτης βαφτίστηκε από τις ΗΠΑ «ανεπίλυτες διαφορές» και δρομολογήθηκαν πρόσθετοι μηχανισμοί «διευθετήσεων», «σε συμμαχικό πνεύμα», όπως έλεγαν τότε;
Το «κάρφωμα» γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, όταν στην εξίσωση μπει και η «κριτική» του ΣΥΡΙΖΑ περί «ανταλλαγμάτων»: Η μομφή ότι ο πρωθυπουργός «δεν απέσπασε ούτε ένα σχόλιο του Αμερικανού Προέδρου για τις υπερπτήσεις και τις παραβιάσεις κάτω από 6 ν.μ.» και ότι «δεν έθεσε και συνεπώς δεν κέρδισε καμία προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Τουρκίας στη νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική» μιλάει από μόνη της, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή συμπυκνώνει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΕΕ στην περιοχή και ότι στο όνομά της δρομολογούνται επώδυνοι συμβιβασμοί σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Μπορεί λοιπόν η αστική τάξη να εμφανίζεται ευχαριστημένη από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, αφού «πήρε εισιτήριο διακεκριμένης θέσης» για τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, και ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει περισσότερα και «στο χέρι», αλλά ο λαός είναι αυτός που θα κληθεί να πληρώσει τον λογαριασμό, ενώ εκτίθεται και σε νέους μεγάλους κινδύνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου