Μια Άνοιξη ανατριχιαστικά αποκαλυπτική Στο φως και τα χρώματά της στάθηκε η ανθρωπότητα αυτόπτης μάρτυς του θανάτου και όχι των μπουμπουκιών και της ζωής. Αλλά: κατά φύση τα λουλούδια η εξουσία δεν τα μυρίζει, τα μετρά.. Ξεκίνησε έτσι από τα καπιταλιστικά καθεστώτα η στατιστική της μικροοικονομίας . Τόσο επί τοις εκατό του πληθυσμού οι θάνατοι. …
Κατανοητό. Νομοτέλεια. Όλα τα πτώματα την ίδια τύχη έχουν. Εισέρχονται στην ανακύκλωση που την αναλαμβάνουν τα βακτήρια. Εκτός και αν είναι καλοδιατηρημένα κάτω από το άσπρο βελούδο του χειμώνα.
Άλλα τρυπημένα από βλήματα made in capitalism. Άλλα με την όψη του τρόμου στα πρόσωπα από τον ασθματικό πνιγμό της πανδημίας. Άλλα με μια αποκαλυπτική -- ένδειξη της πεινας, -- αράχνη στον πρωκτό..Κάμποσα ξέσκεπα για τα οποία ζωή και θάνατος ένα πράγμα ήταν. Απλώς στα δυσδιάκριτα σύνορα, τους σφράγισαν το διαβατήριο..
Κι όλα ατάκτως ερριμμένα, μηδέ καν όπως τα ιερά ναών, κατά πρόσωπο της ανατολής, αλλά στην όψη του ανεκπλήρωτου ονείρου. Γιατί υπήρξαν όλα τους κάποτε παιδιά. Και βούλιαζαν παραδομένα στα ανεπαίσθητα χάδια και τα στήθη μιας μάνας. . Ώσπου να καταστούν έξορμα στις νεοφιλελεύθερες θύελλες της ζωής. Για να τα πάρουν και να τα σηκώσουν σαν φλούδες, οι Έλον Μασκ, οι Ζούκεμπεγκ οι Γκέιτς, οι Αμπράμοβιτς..
Οι επιχειρηματικοί και πολιτικοί απόγονοι του οικονομικού φασισμού. Που επινόησαν την ελευθεριάζουσα πληροφόρηση στην αποδοχή ενός και μόνου δικαιώματος. Τη δημοκρατία των σκλάβων.
Διέσπειραν έτσι μολυσματικούς ιούς δια μέσου "αθώων" ψηφιακών παιχνιδιών. Κολοσσιαία παγίδα. Με τις χειροπέδες να έχουν περαστεί στα εγκεφαλικά κύτταρα. Και με το φορμάτ να είναι απαγορευτικό. Γιατί όπως τ αντικαρκινικά φάρμακα, δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στο καλό και το κακό κύτταρο . Τα εξαερώνει όλα. Επί παραδείγματι:
Καταδιώκεται λυσσαλέα ο πολιτισμός εξ αιτίας της νεόκοπης σύγκρουσης που υπό το ίδιο πρωτόγονο αίτιο κι αιτιατό επαναλαμβάνεται εφιαλτικά. Τη κατοχή του πλούτου. Σπήλαιο οχυρό κατά το χθες, διαμέρισμα με θέα στο φυσικό αέριο σήμερα.
Στο διάβολο ο Ντοστογιέφσκι. Ο Τσαϊκόφσκι. Τα Μπολσόι. Και εν κατακλείδι ο άνθρωπος. Τον οποίο καθιστώντας τον εκ της απάθειάς του συνένοχο, του καταστέλλουν τη σκέψη. Για να φαντάζει η ηχοεικαστική παρουσία των ολιγαρχών παντοδύναμη.
Πια δεν είναι οι εστεμμένοι που αποφασίζουν για τις ζωές των απρόσωπων προσώπων ελέω θεού. Αλλά ελέω του πλούτου τους. Δεν είναι όμως ανίκητοι. Γιατί "ο βασιλιάς θα είναι πάντα γυμνός" αρκεί να τον ξεσκεπάσει ο λαός..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου