ΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ;

Ο λαός δημογραφικά είναι καταδικασμένος. Πεθαίνει. Όστις καθ’ οιονδήποτε τρόπο μας αποχαιρετά, είτε δια της πανδημίας, είτε δια της εξαθλίωσης, είτε δια της μετανάστευσης, μας αποχαιρετά οριστικά, δεν αντικαθίσταται. Μηδέ καν υποκαθίσταται. 

 

 

 

Όσοι απομένουν ως ελεύθεροι πολιορκημένοι στο κλουβί των αποικιοκρατών, ακροβατούν δίχως δίχτυ ασφαλείας για να επιβιώσουν. Και αυτό μέσα σε ένα περιβάλλον όπου το παραμύθι της ανάπτυξης δεν ανθεί. Αφ ενός γιατί η ανάπτυξη προϋποθέτει δημιουργικά μυαλά, που όσα όμως υπήρχαν εκόντα άκοντα εγκατέλειψαν άρον άρον τη χώρα,  για ν' αφήσουν πίσω τους τα συντρίμμια ενός κοινωνικού ερειπιώνα. 

Κι αφ ετέρου γιατί οι εναποπομείναντες κινούνται μέσα στο μιντιακό σκοτάδι ως τυφλοί δίχως τα φιλικά τετράποδα οδηγούς. Γιατί η δημοσιογραφία παραδόθηκε από τους ίδιους τους ταγούς της αμαχητί βορά στην ολιγαρχία. Απ’ άκρου σ ακρου η χώρα σαρώνεται από αγέλες αρπακτικών και ασκέρια χρυσοφόρων κηφήνων που έχουν αυτοπαγιδευτεί είτε στην άγνοιά τους είτε στη δολιότητά τους. 

 Η διπλωματία της άνευ όρων υποταγής επί παραδείγματι. Έχει φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δώσαμε ότι άυλο και υλικό υπήρχε στους δραγάτες καπιταλιστές. Από τον φυσικό πλούτο ως τη ψυχή του έθνους. 

Για να εξαρτόμαστε απολύτως σήμερα από την εξέλιξη των σχέσεων (του επιτήδειου επιτηδευματία) Τουρκίας – και (των γερακιών ) ΗΠΑ. Στην όποια κατάληξη των οποίων θα είμαστε ηττημένοι. Αν οξυνθούν θα καταστούμε η εύθραυστη ασπίδα της δυτικής χλιδής. Αν βελτιωθούν τότε είναι μαθηματικά και ιστορικά αποδεδειγμένο πως οι ΗΠΑ θα της παραδώσουν ως μπαξίσι τις ενεργειακές πηγές και το Αιγαίο. 

Συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν υπό την γνωστή δικαιολογία των ίσων αποστάσεων στη Κύπρο. Για το αιματοκύλισμα της οποίας το γνωστό πολιτικό τομάρι ο Βενιζέλος είχε δηλώσει κυνικά πως ηττηθήκαμε. 

Αλλά κατ' ουσία δίχως πόλεμο.. 

 Εικοσιδύο χρόνια τώρα μας κυβερνούν δια της τηλοψίας, εκτοπλάσματα, πειρατές, πλιατσικολόγοι. Άτομα μηδενικής ως υπο-μηδενικής αξίας και αξιών. Κοινωνικών πολιτικών ή οικονομικών. Και επιλέγονται υπό τον φόβο του μείζονος κακού. 

Περιέργως ωστόσο ανεκτά για την έμφυτη ευφυΐα της φυλής. Που αν δεν μπορεί να το διακρίνει είναι γιατί πιέζεται και πιεζόμενος σφαλίζεται ασφυκτικά και τρομοκρατημένος στο καβούκι του. Το κατακόρυφο σπήλαιό του. Πλέον είμαι βέβαιος πως ακόμη και αν αποπειραθεί να δραπετεύσει, θα επιστρέψει τυφλωμένος στο κελί του. Γιατί δεν θ αντέξει το φως της ελευθερίας.