ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

 

 Με αφορμή την εύστοχη παρατήρηση, του φίλου πρωτίστως και δευτερευόντως συναδέλφου Γιώργου Φιλιππάκη, μου δίνεται η ευκαιρία να εξομολογηθώ τα εξής: 

Σελίδα στο φατσοβιβλίο άνοιξα μήπως και διασταυρωθώ με αγαπημένα αλλά χαμένα στο μνημονιακό άπειρο πρόσωπα. 

Και ωσανά!! Ως προς αυτό δικαιώθηκα. 

 

Κάποιος όμως δεν θυμάμαι ποιος, μάλλον ο γιος ενός φίλου, είχε την ατυχή για μένα έμπνευση να εισαγάγω τα θέματα που αναρτούσα στον ιστότοπο και στο μουτροβιβλίο. Διπλός ο κόπος αλλά είπα δεν βαριέσαι.. Δεν εμπορεύομαι, μα μήτε και πολιτεύομαι την παρουσία μου, ελεύθερος είμαι, όταν θα το σιχαθώ θα το κλείσω. 

Υπολόγιζα όμως δίχως τον ξενοδόχο. Εσάς. Που με υποδεχθήκατε θερμά και αγκαλιάσατε τους προβληματισμούς μου. Απόδειξη πως εκτινάξατε τον ιστότοπο σε διαστημικά ύψη. Τέσσερα εκατομμύρια επισκέψεις έχουν καταγραφεί!!

Ξαφνικά εκεί που φιλοσοφούσα μετ' ευτελείας και φιλοκαλούσα μετά μαλακίας, υποχρεώθηκα να γίνω προσεκτικός. Στη ροή του λόγου μου. Στον ειρμό των σκέψεών μου. Στη συγκρότηση και την αρχιτεκτονική δομή  του ιστότοπου. Στις προβλέψεις μου. Γιατί αν αυτές είναι εκ του προχείρου, η αστρολογία θα αποδεικνυόταν πιο αξιόπιστη!!

Αγχώθηκα. 

Είπα όχι ξανά μανά -- δημοσιογραφική πίεση-- κι ήμουν έτοιμος να τον κλείσω. Αλλά ξυπνούσα την επομένη κι αντί να ψάξω τα κλειδιά του αυτοκινήτου ή της μηχανής και τον χάρτη για μια μονοήμερη στις κορυφές της Αττικής, , άνοιγα τη μαύρη οθόνη για να δω στα χρώματά της τι; 

Κάτι εκατοντάδες φωτισμένα και καθαρά πρόσωπα να περιμένουν αξημέρωτα να σηκώσω ρολά. Ξεπηδούσαν έτσι εμπρός τα πολιτικά μου συναισθήματα και το ανέβαλα. 

Δεν έχω το δικαίωμα, μονολογούσα. 

Ώσπου ήρθε ο πόλεμος με τους γραβατομένους φιλελέδες γιάπηδες του τσατσοβιβλίου ή φατσοβιβλίου... "Εκτραπήκατε των κανονισμών" μου γράφουν "Είστε μαύρο πρόβατο"..Ενώ αυτοί παραμένουν πάντοτε λύκοι που κάθε μέρα τι ψηφίζουν νομίζετε πως θα φάνε για δείπνο. Εμάς..

Αύξησαν έτσι κατά τι τον βαθμό δυσκολίας εισαγωγής στον ιστότοπό μου, για να σας απογοητεύσουν.. Να βαρεθεί ο "πελάτης", Να μειωθούν οι επισκέψεις και υπό το πρόσχημα αυτό θα βάλλει το μαυροκόκκινο έντομο λουκέτο..

Ιδού η ευκαιρία ειπα. Ας τους στείλω δια μέσου των ασανσέρ των ουρανοξυστών τους στο διάβολο αλλά:

Αντ' αυτού όχι μόνον δεν χάθηκε ούτε ένας (σε δέκα ημέρες άγγιξα τις τριάντα χιλιάδες επισκέψεις) αλλά αυξήθηκαν "πολυβολικά" και τα αιτήματα φιλίας!! 

Τι να κάνω.. 

Τόσα χρόνια δημοσιογραφικής διαδρομής μόνον ένα επίχρισμα κυνισμού πέτυχαν να μου στρώσουν. Το περιέχον του περιεχομένου μου παραμένει πάντα το ίδιο 

Το "εμείς" ψηλότερα απο το "εγώ". 

Κι ενώ κάθε φορά είμαι έτοιμος ν' απαντήσω στους φεϊσμπουκάδες αϊ γαμηθείτε κι εσείς κι ο γρύλος σας (δεν μπορεί θα το ξέρετε το ανέκδοτο) επιστρέφω στο ένα μπρος, δύο πίσω.. 

Που θα παει όμως θα τη βρω την ευκαιρία.. Και θα με ξεφορτωθώ..