Ας καταλαγιάσουμε.. Βαθιά αντρίκια φωνή.. Απ΄αυτές που δηλώνουν αρσενικό δίχως τη παραμικρή αμφιβολία. Ένα αρσενικό που όμως ιστορεί ένα ανεκπλήρωτο όνειρο του Λουντέμη.. Και σας βεβαιώ πως καθώς γλιστράει η νύχτα μέσα σ' ένα στεγνό παράπονο για ότι μας έλαχε να ζήσουμε, το μεγαλύτερο καρφί στα πλευρά είναι η απουσία του άστρου σου, οι συντεταγμένες του οποίου έχουν χαθεί. Και που ο Λουντέμης το χώρεσε σε ένα στίχο. " Νύσταξα να σε καρτερώ έρωτα και να λιώνω, μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή, μ'ηταν να ερχόσουνα έστω για ένα πρωί χίλια θε νάδινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο!!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.