Στον Δημήτρη Λάγιο η αναφορά.. Στον μουσουργό που μετασχημάτισε την καταπιεσμένη του και υπερχειλίζουσα παρόρμηση σε συναίσθημα για να καταλήξουν αυτά στο πάθος μέσα στη τρέλα του οποίου λουζόμαστε ακούγοντας τις δημιουργίες του εμείς.. Υποκλίνομαι..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου