ΣΤΗ ...ΡΗΞΗ Η.... ΕΛΠΙΔΑ

 Ανωνύμου του Έλληνος

Συγνώμη ίσον μισό χέσιμο»-λέγανε οι αθυρόστομες γιαγιάδες ή «από τότε, που βγήκε η συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο»-οι διανοούμενοι στην ευπρεπή εκδοχή. Πλην της υποκριτικής αίτησης συγχώρησης του θαλαμοφύλακα Κούλη από τον αμνήμονα όχλο Γκραικυλίας ουδέν νεώτερο έφερε η μέτρια  χιονόπτωση Ελπίς. 

 

Απλώς ήταν μια ακόμα πανηγυρική, πολλοστή, έμπρακτη, εφαρμοσμένη-που λέτε οι οπαδοί του ψηφιακού μεσαίωνα-επιβεβαίωση προφανών «προφητειών» της συνωμοσιολόγας Κασσάνδρας. Στο ύψος των περιστάσεων… αιρόμενοι, δεν θα πούμε τις βλακώδεις παπάρες, που σας ταΐζουν (και κατεβάζετε αμάσητες) τα βοθροκάναλα. 

Ιδίως σε κρίσιμες κοινωνικές φάσεις και με χυδαίες διαφημίσεις. Ως γνωστόν τα κάλλιστα, άκρως εύπεπτα εμπορικά μηνύματα είναι σε φέρετρα και ράντζα -Μ.Ε.Θ., σε παρτούζες με ουσίες και βιασμούς, σε σεισμούς, πνιγμούς, λιμούς και καταποντισμούς. Οι τελευταίοι αφορούν πλην άλλων και την αξιοπρέπεια, την αισθητική, το φιλότιμο, κάθε είδους ανθρωπισμού. Διόλου περίεργο και πρωτοφανές την εποχή του πίθηκου.

Έριξε 50 πόντους χιόνι στο ανάπηρο λεκανοπέδιο η Ελπίς και όλα με μιας, παταγωδώς διαλύθηκαν στο Μεγάλο Χωριό. Έψαχνε μάταια η μάνα (ευθύνη) να βρει το παιδί (κράτος) και το παιδί την μάνα. Από ιδρύσεως Γκραικυλίας άπαντες ζητούν εναγωνίως το κράτος και ουδέποτε το βρίσκουν για τον απλούστατο λογο ότι ουδέποτε υπήρξε! Αλλά από ονοματοδοσία; Σκίζουμε! Κανονικοί νονοί, με άπασας τας σημασίας!  «Ελπίς»!! Καθήστε καλά! Είναι στο αποπροσανατολιστικό κόλπο το βαρύγδουπο, αμφί όνομα. Ό,τι διφορούμενα βαφτίζεται, εύκολα «μασά» ο όχλος. Παλαιόθεν συνήθεια. Εύξεινος Πόντος η Μαύρη Θάλασσα, γλυκάδι το ξύδι. Έπιανε τον κοσμάκη τότε, που είχε 100 δράμια νιονιό, αποτέλεσμα ηθών, εθίμων και κυρίως κοινωνικής εμπειρίας, θα ξαστοχήσει τώρα, που φωλιάζει στον εγκέφαλό του η οθόνη, εκτός από σκατά και σύφιλη;

Πού ’ναι το ανύπαρκτο κράτος-διαρκής κραυγή! Λέει κάτι διαφορετικό 30 χρόνια η συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα; Ουδέποτε από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα υπήρξε Ελλάδα, ανεξάρτητο, ελεύθερο, κυρίαρχο κράτος. Μόνο ο Ελληνικός Πολιτισμός  μεγαλουργεί διαβαίνοντας αιώνες και αλέθοντας με έμπνευση ό,τι στον δρόμο του συναντά. Και η υποτιθέμενη Επανάσταση του 1821, που δεν καταλάβαμε γιατί γιορτάσατε τα 200 χρόνια, ήταν διαρκή παιχνίδια των Μεγάλων Δυνάμεων τί θα προκύψει από την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ποια θα πάρει την μερίδα του λέοντος. Το λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα, γεωπολιτικό μπαρμπούτι με πειραγμένα ζάρια τους όχλους-λαούς της Βαλκανικής. «Μιλάει» το αποτέλεσμα, για να μη μακρηγορούμε επαναλαμβάνοντας  όσα είναι γραμμένα σε πρότερα άρθρα: Η αποικία Γκραικυλία, ξενόδουλο μόρφωμα, που ανέκαθεν διαφεντεύουν συμμορίες πουλημένων στα ξένα τους αφεντικά κομματαρχών και λοιπών λαμόγιων. Φρικτό πειραματόζωο της Δύσης, να μην πούμε της οικουμένης σύμπασας.

Ψάχνετε απελπισμένα το κράτος στην «Ελπίδα»; Πότε άλλοτε το είδατε; Εξακόσια χρονια σκλάβοι! Τετρακόσια στους Τούρκους και 201 έως τώρα στους βάρβαρους Δυτικούς. Ελευθερωθείτε από τα δεσμά της δουλείας και μετά αντί να ψάχνετε για το κράτος, κάλλιο δημιουργείστε το σε γερές ταξικές βάσεις. Αλλιώς, συνεχίστε τον ύπνο, ή πιο εύστοχα το ταξικό σας κώμα, όπως 6 αιώνες κάνετε! Το τριήμερο της «Ελπίδας» είχε μεγάλη πλάκα και ανείπωτη τραγωδία. Μαζί πάνε αρχαιόθεν. Είπαμε: Η Ελλάδα είναι μέγα διαχρονικό πολιτιστικό μέγεθος, τίποτ’ άλλο! Αυτά επιμελώς σας κρύβουν τα βοθροκάναλα. Πού μυαλό να τ’ «ανθιστεί» η βαθιά κοιμώμενη κοινωνία. Για αυτό είναι η Κασσάνδρα η συνωμοσιολόγα! Ν’ ανοίγει αυτιά και μάτια, όταν ο όχλος τα ’χει σφαλιστά.

Αν ήσασταν ο Ερντογάν ή όποιος άλλος ηγέτης θεωρούμενου ή επίδοξου εχθρού, πότε θα επιλέγατε να κάνετε «μπούκα» στην αποικία Γκραικυλία; Μα την Δευτέρα-Τρίτη 24-25 Ιανουαρίου 2022 και όποια άλλη ανάλογη μέρα, που είναι διαλυμένος ο όποιος διοικητικός (δεν λέμε κρατικός, δεν υπάρχει αυτός) μηχανισμός. Πανεύκολα γοργά θα φθάνατε στο… μέγαρο Μαξίμου πριν καν το πάρει χαμπάρι ο Κούλης Ξεπουλητάρης και ο κάθε θαλαμοφύλαξ του «επιτελικού», «λειτουργικού» και πράσινα άλογα κράτους (φάντασμα)! Μην το θεωρείτε παράλογο, αποκύημα αρρωστημένης φαντασίας! Η αποικία Γκραικυλία κι ο όχλος της είναι πειραματόζωο στην σύγχρονη γεωπολιτική σκακιέρα. Ξεχάσατε την ήττα στα Ίμια, πώς οι Τούρκοι μαγείρεψαν  «σούπα» γκρίζων ζωνών, πώς άλλαξε στολή η αμερικανική και  ΝΑΤΟϊκή εξάρτηση; Υπολογίστε και μια ακόμα καίρια παράμετρο, ιδιαίτερα για το άμεσο μέλλον. Να μη λέτε ότι δεν «προφήτεψε» σωστά η Κασσάνδρα… Σε μια ανάλογη Δευτέρας-Τρίτης κατάσταση με ενδεχομένη εχθρική προσβολή τί ποσοστό, νομίζετε, του ψεκασμένου δια της οθόνης, ηλίθιου και διεφθαρμένου όχλου της Γκραικυλίας θα πει, κυρίως θα δράσει με… μοντέρνα νοοτροπία: «Τί με νοιάζουν οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι, Εξωγήινοι, εγώ την πάρτη μου κοιτάζω»; Θα τρίβετε τα μάτια σας!

Έκανε ολέθριο για τα κυβικά της λάθος η ξενόδουλη άρχουσα τάξη να μην κλείσει λόγω κακοκαιρίας, που δεν μπορούσε να διαχειριστεί,  την κοινωνία (lοck dοwn) καναδυό μέρες, αν και το ανάλογο πείραμα με την υποτιθέμενη πανδημία λειτουργεί ρολόι. Άφησε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους να είναι άσκοπα στο δρόμο εγκλωβισμένοι ή μη. Χιλιάδες αυτοκίνητα ακίνητα για πολλές ώρες στην Αττική οδό και άλλους κόμβους, πλήρης συμφόρηση στην πόλη, με διάμετρο 10-15 χιλιομέτρων. Μια τεράστια ιδιότυπη μαζική, δυστυχώς όχι ταξική, παλλαϊκή κινητοποίηση. Πόσες δεκαετίες είχε να κατέβει στον δρόμο, έστω τυχαία, κολοβά, λόγω της μαλακίας των Αρχών  τόσος κοσμος; Πού είναι τα ταξικά συνδικάτα, οι σύλλογοι και άλλοι λαϊκοί φορείς, το Κόμμα με το επαναστατικό πρόγραμμα, ο χαρισματικός Ηγέτης να δώσει πλάνο δράσης, να ξυπνήσει, να ξεσηκώσει, να οδηγήσει τον μαζεμένο όχλο, να τον κάνει ταξικά αγωνιζόμενο λαό, να γυρίσει ανάποδα την αποικία, να την απελευθερώσει από τους ξένους κατακτητές και τον Καπιταλισμό, να ιδρύσει επιτέλους το κράτος της Ελλάδας;

Εμείς, τα λιγοστά πλέον παιδιά «υμέτεροι, της Επανάστασης», να θυμηθούμε την υπογραφή του Τζακ Λόντον στον μεγάλο Λένιν, λέμε  ότι σε τέτοιες  αναμπουμπούλες, «όταν τα κάτω θέλουν και τα πάνω δεν μπορούν» είναι δυνατόν ν’ ανεμίσει η κόκκινη παντιέρα στον ταξικό ιστό κάθε χώρας και αποικίας. Θα διαλέγατε άλλη ευκαιρία, άλλη μέρα εκτός από το εν λόγω Δευτερότριτο  ή το ανάλογο χρονικό διάστημα να κηρύξετε την ταξική ρήξη, αν περνούσε από το χέρι σας; Και πριν κάποιοι εξυπνάκηδες σπεύσουν: Τί πίνετε και δεν μας δίνετε;-προσθέτουμε:  Ουδεμία  αμφιβολία διατηρούμε ότι ο διεφθαρμένος, ηλίθιος, καθημερινά ψεκασμένος δια της οθόνης όχλος Γκραικυλίας θα συνεχίσει το ταξικό κώμα. Εδώ ξέχασε κιόλας 100 νεκρούς στο Μάτι και δη χωρίς «Ελπίδα», θα συγκλονιστεί επειδή έχασε 2-3 μέρες από την αδειανή του ζωή εξ αιτίας της αιώνιας σκλαβιάς; Άλλωστε, πού είναι το… Κόμμα και ο… Ηγέτης;

Αυτή, όμως, είναι η Ελπίδα, η αληθινή Ελπίδα κάθε όχλου-λαού, κράτους και αποικίας. Οι χοντρές συγκρούσεις και ανακατατάξεις, που έρχονται-άρχισε κιόλας της Ιστορίας η μανιβέλα-είναι η μεγίστη ευκαιρία ν’ απαλλαγεί η γη από τον Καπιταλισμό, το πιο φρικτό σύστημα από κτίσεώς της.  Είτε το ανακάτωμα του κυκεώνα έρθει από ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις η από την λεγομένη κλιματική αλλαγή (την ανθρώπινη καταστροφή του πλανήτη), είτε από τα δυο μαζί, που είναι πιθανότατο. Αφορμές σαν την «Ελπίδα» της Γκραικυλίας, θα δοθούν πολλές, καλύτερες, σε όλες τις χώρες και αποικίες για εκγύμναση  νέου ταξικού στρατού της Επανάστασης. Θα ξεσπάσει αυτή  θέλουν ή όχι το Κεφάλαιο και ο Καπιταλισμός! Αυτοί θα την προκαλέσουν! Η κόκκινη σημαία πάλι τα πάντα θα σαρώσει! Ξέρετε ποιο είναι το μέγιστο, τραγικό στοίχημα; Αν στην αιματηρή πτώση ο Καπιταλισμος θα γίνει και νεκροθάφτης της ανθρώπινης ζωής, αν η γη θα γυρίζει όχι μόνο χωρίς Καπιταλισμό αλλά και δίχως ανθρώπους!