Επί μια δεκαετία μας είχαν πρήξει --άντε μην πω τι-- με τον αγωγό «EastMed» που αξιοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ως βασικό επιχείρημα για να «τρέξει» πιο αποφασιστικά η εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Τώρα «μαθαίνουμε» ότι ήταν ένα «πολιτικό» σχέδιο, με στόχο να διαμορφωθούν οι «τριμερείς» με το Ισραήλ, να πιεστεί η Τουρκία και να διαμορφωθούν «εναλλακτικές» απέναντι στο ρωσικό φυσικό αέριο.
Τώρα που το «ενδιαφέρον» των ΗΠΑ για τον αγωγό αποσύρεται, ενταγμένο στο «ανακάτεμα» της τράπουλας στην περιοχή, η κυβέρνηση προβάλλει αυτήν την εξέλιξη ως «απόδειξη» ότι... «τα πάντα ρει» και γι' αυτό πρέπει να «ρέει» και η εμπλοκή της χώρας στα ευρωατλαντικά σχέδια, όχι μόνο στην Ανατ. Μεσόγειο, αλλά έως την Αφρική, τον Περσικό και την Ινδοκίνα.
Αποκαλυπτική είναι επίσης η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που πιέζουν
από άλλο δρόμο, προς την ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Λένε δηλαδή ότι
προϋπόθεση για να
προχωρούν τέτοια σχέδια αναβάθμισης της αστικής τάξης
στην περιοχή είναι η ενεργότερη εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια και ότι
η κυβέρνηση θα έπρεπε να αξιοποιήσει καλύτερα τα «κεκτημένα» των
προηγούμενων. Ποια είναι αυτά;
Η ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών, μια σειρά τριμερή «σχήματα», αλλά και τα «βήματα» που έγιναν παλιότερα με την Τουρκία για χωρικά ύδατα στο Αιγαίο με «ευέλικτο» εύρος και άλλα παρόμοια. Απ' όπου κι αν το πιάσεις, δηλαδή, το συμπέρασμα είναι ένα:
Οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης είναι επικίνδυνοι για τα συμφέροντα του λαού, ανεξάρτητα από το πώς μεταβάλλονται σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών και από το ποια κυβέρνηση αναλαμβάνει κάθε φορά να τους προωθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου