ΚΡΑΤΗ ΑΠΟΘΗΚΕΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΦΥΛΑΚΕΣ;

 Για το Κόσσοβο τσουβαλιάζει η Δανία τον υπερπληθυσμό των φυλακών οι κρατούμενοι εντός των οποίων αυξήθηκαν θεαματικά στα χρόνια των μνημονίων ή αλλιώς του ..ευρωπαϊκού οράματος

 

Κατά 19% έχει αυξηθεί ο αριθμός των φυλακισμένων στη Δανία την τελευταία πενταετία, με τις προβλέψεις να μιλούν για έλλειμμα χιλίων θέσεων έως το 2025. Το γεγονός αυτό από μόνο του σίγουρα κάτι υποδηλώνει, μιας και πρόκειται για ένα από τα πιο πλούσια κράτη της Ευρώπης και ταυτόχρονα ένα από τα πιο «ήσυχα» μέρη της. Ακόμα περισσότερα, όμως, έχει να μας πει ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση της Δανίας σκέφτεται να διαχειριστεί το ζήτημα του υπερπληθυσμού των φυλακών.

Ίσως κάποιοι να περίμεναν να ακούσουν για μία νέα έμφαση σε κοινωνικά προγράμματα, με σκοπό τη μείωση της παραβατικότητας/εγκληματικότητας ή για προγράμματα επανένταξης κρατουμένων. Όχι. Η Δανία απλά σκέφτεται να «εξάγει» κρατούμενους. Αν αναρωτιέστε ποιος θα τους «εισάγει», η απάντηση είναι το Κόσοβο.

Την περασμένη εβδομάδα, συγκεκριμένα, το φως της δημοσιότητας είδε η προς επικύρωση συμφωνία μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, η οποία προβλέπει τη μεταφορά τριακοσίων κρατουμένων από τη Δανία σε φυλακές του Κοσόβου με αποζημίωση 210 εκατομμυρίων ευρώ. Οι φυλακισμένοι θα κρατούνται με βάση τη νομοθεσία της Δανίας, ενώ η κυβέρνηση της Πρίστινα, που μίλησε για εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, ανακοίνωσε ότι τα έσοδα θα διατεθούν για επενδύσεις στον τομέα της «πράσινης ανάπτυξης». 

Η πρώτη ομάδα προς «εξαγωγή», όπως ανακοινώθηκε, θα συμπεριλαμβάνει κατάδικους από τρίτες χώρες, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα εκδίδονταν μετά το πέρας της έκτισης της ποινής τους. Ωστόσο, η συμφωνία, που αναμένεται να υπογραφεί τη Δευτέρα, θα έχει δεκαετή διάρκεια σε πρώτη φάση και σίγουρα θα συμπεριλάβει και άλλες κατηγορίες κρατουμένων.

Η πρακτική αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη. Αρκετές φορές, πλούσια κράτη επιλέγουν να «εξορίσουν» ανεπιθύμητους σε φτωχότερα, τα οποία μετατρέπονται σε κράτη-φυλακές ή κράτη-αποθήκες. Ένα από τα πιο γλαφυρά παραδείγματα αποτελεί η πρακτική της Αυστραλίας να μεταφέρει πρόσφυγες που έχουν εισέλθει παράνομα στο έδαφός της σε γειτονικά νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού. Έτσι, το πλούσιο κράτος απαλλάσσεται από ένα «βάρος», ενώ το φτωχό μαθαίνει να ζει κάνοντας τον δεσμοφύλακα ή τη χωματερή για τις δραστηριότητες των ισχυρών. Η θεσμοθέτηση μιας τέτοιας πρακτικής είναι σίγουρο ότι θα ανοίξει την όρεξη για την επέκταση του μέτρου και σε άλλους «ανεπιθύμητους πληθυσμούς» των φυλακών ή την ίδρυση ιδιωτικών φυλακών όπως στις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός των κρατουμένων αυξάνεται σταθερά.

Να το πιστώσουμε κι αυτό στις επιτυχίες του καπιταλισμού;