ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΣΑΠΙΟ ΣΑΝΙΔΙ

 

Δυο λέξεις μόνο για τις σημερινή φιέστα κομματικών εκλογών στο άλλοτε Πασόκ και σημερινό πολιτικό νεκροταφείο. Και θα τις γράψω γιατί ακόμη όταν εμφανίζομαι κάπου ακούω ψιθύρους γύρω μου να ο πρασινοφρουρός!! Πρασινοφρουρός δεν υπήρξα ποτέ..Ερωτευμένος με την τεράστια πολιτική φυσιογνωμία που ονομαζόταν Ανδρέας Παπανδρέου ναι.. Μέχρι τα μύχια των πολιτικών κυττάρων μου. Αντρέας και ξερό ψωμί ήμουν..

 

 

Όταν μάλιστα ο εφιάλτης και η παρέα των Μαυρίκιων των πρεζάκηδων Μαμανέων και των σκυλάκηδων του έστησαν τη σκευωρία του μαύρου 1989 τότε φανατίστηκα μέχρι τα’ αυτιά. Όχι γιατί αιφνιδιάστηκα. Αναμενόμενο ήταν. Ο Μητσοτάκης κατείχε την εξέχουσα θέση στα όργανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είχε δώσει ήδη προ δεκαετιών τα πολιτικά διαπιστευτήριά του..

Αλλά γιατί όσοι τον έγλειφαν μέχρι τότε του έστηναν πολιτικά δικαστήρια απ’ όπου υπήρχε σαλόνι μέχρι τις λαϊκές αγορές; Επειδή οι ανεγκέφαλοι νόμισαν ότι ξόφλησε!! Ποτέ δεν έμαθαν ότι οι θεοί και οι ιδέες δεν σβήνουν. Όσοι έτσι βρωμοπασόκοι νομίζουν πως κάποιοι ξεχάσαμε το Πεντελικό πλανώνται πλάνην οικτρά. 

Ή ακόμη ακόμη όσα θεία βρέφη με συναντούσαν στη βουλή προγκάροντάς με στη φράση τι θέλεις μ’ έναν πεθαμένο, θεωρούν ότι δεν θυμάμαι ακόμη το δηλητήριο από το σάλιο τους να στάζει δολοφονικά, γελιούνται καταστροφικά. Αλλά εγώ τον "πεθαμένο" τον στήριξα από το ιστορικό 29. 

Και τον ανέδειξα μαζί με άλλες γνήσιες λαϊκές δυνάμεις στη θέση που πάντα του ανήκε στον τόπο αυτό. Του ηγέτη. Δυστυχώς οι γραμμές της ζωής του είχαν μαζέψει. Και δεν πρόλαβε να μαζέψει από το περιβάλλον του τον εσμό της εκσυγχρονιστικής καμαρίλας. 

Για να τους έχουμε ξανά φωτισμένους από τους «σκοτεινούς προβολείς» της μιντιακής μαυρίλας και του πολιτικού ξεπεσμού να διεκδικούν (πλην του Καστανίδη) ως μαϊμούδες με πολιτικές πιρουέτες μια θέση στο σάπιο σανίδι. Άντε στο διάβολο ξεφτίλες..