Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Κυρ. Μητσοτάκης είπε τις προάλλες στον υπουργό Υγείας ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να αποτιμήσουν την «προσφορά» του ιδιωτικού τομέα Υγείας στη διαχείριση της πανδημίας, επειδή - είπε - η ανταπόκρισή του δεν ήταν η επιθυμητή, παρά τα οικονομικά κίνητρα που δόθηκαν.
Τι άλλαξε άραγε σε σχέση με λίγες μέρες πριν, όταν ο υπουργός Υγείας έσκιζε τα ρούχα του για την άψογη συνεργασία με τους κλινικάρχες, οι οποίοι υποτίθεται πως είχαν διαθέσει όλες τις απαραίτητες υποδομές στο ενδεχόμενο που αυτές χρειαστούν;
Προφανώς τα πράγματα μόνο έτσι δεν είναι. Ολοι θυμόμαστε άλλωστε ότι και πέρυσι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ιδιωτικών κέντρων παζάρεψαν σκληρά τη συμμετοχή τους με μερικές εκατοντάδες κρεβάτια στο σύστημα των γιαλαντζί επιτάξεων που έκανε η κυβέρνηση, παρακαλώντας για μερικές κλίνες, τις οποίες στελέχωνε μάλιστα με υγειονομικούς από τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία!
Σε όλα τα κύματα της πανδημίας το κράτος φέρθηκε με το γάντι στους ιδιώτες, αντί για άνευ όρων επίταξη των επιχειρήσεών τους, την ώρα που κόσμος πέθαινε για μια ΜΕΘ. Το ίδιο συνεχίζει να κάνει και τώρα, προσφέροντάς τους την επιλογή να διαθέσουν κάποια κρεβάτια με το αζημίωτο, στη βάση πάντα του «κόστους - οφέλους» για την κερδοφορία τους, που «πάει τρένο» μέσα στην πανδημία, ελέω του δημόσιου συστήματος Υγείας της μίας νόσου.
Η εικόνα των «μαγαζιών γωνία» που συνεχίζουν ακόμα και τώρα να κάνουν χρυσές δουλειές με τον πόνο των ανθρώπων, την ώρα που άλλοι ασθενείς πεθαίνουν διασωληνωμένοι σε κοινές κλίνες, είναι κόλαφος τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώνει οπαδός της «συνέργειας» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με μια «λογική» αποζημίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου