Σείεται ολόκληρη η Ευρώπη από τα σκοτεινά κινήματα αμφισβήτησης των υγειονομικών μέτρων. Μέτρα πράγματι αναποτελεσματικά, στα οποία καταφεύγουν άπασες οι κυβερνήσεις, αντιγράφοντας υπό την σημαία της προστασίας των πληθυσμών, η μία την άλλη.. Για να διερωτώνται οι λαοί το γιατί.
Ποια είναι η αιτία ενός ακήρυχτου πολέμου;
Είναι πράγματι δύσληπτος ο λόγος, ή αυτός βρίσκεται καλά καμουφλαρισμένος πίσω από τις άναρθρες κραυγές και τις αληθοφανείς επικλήσεις σε υπαρκτά συνταγματικά άρθρα οχύρωσης των λαϊκών ελευθεριών;
Στην πραγματικότητα και οι δύο πλευρές παίζουν κρυφτό ως προς το περιέχον του περιεχομένου.
Οι μεν πρώτοι, όψιμοι κινηματίες της "θεματοφυλακής", που αφυπνίστηκαν, αφού επί μια δεκαετία σιωπούσαν ένοχα, αν δεν συντάσσονταν ευθέως με τους εισβολείς του ταξικού στρατού κατοχής .. Οι δε διαχειριστές της εξουσίας -- κατά κόσμον εμβολιαστές-- τους εξασφάλιζαν άλλοθι και χώρο, αποφλοιώνοντας το σύνταγμα από τη βασική γραμμή αμύνης κάθε υπονομευτή του.
Και τι κάνουν σήμερα;
Χωρίστηκαν βολικά σε δύο παρατάξεις κατά τα πρότυπα των τηλεοπτικών παιχνιδιών. Από τη μια οι τάχα ανυπότακτοι σε αντιεμβολιαστές και απέναντί τους οι καθεστωτικοί εμβολιαστές να ανταλλάσσουν τροχιοδεικτικά πυρά και φωτοβολίδες. Με το λαϊκό αίμα όμως να τρέχει, αφού ο ιός ως ο πρώτος παγκόσμιος βιοχημικός πόλεμος είναι υπαρκτός. Δεν είναι μούφα. Σκοτώνει.
Τι επομένως συμβαίνει;
Πως η λέσχη Μπίλντερμπεγκ έχει από καιρού ξεκινήσει γενικές εκκαθαρίσεις πληθυσμών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο συμβόλαιο θανάτου που έχει ποτέ υπογραφεί μεταξύ του ηθικού και του φυσικού αυτουργού. Γι αυτό και αν παρατηρήσετε στον πυρήνα των αντεμβολιαστών κρύβεται συγκροτημένα το πραγαματικό πρόσωπο του λαϊκού αφανισμού.. Δίχως μάσκα φυσικά. Η ακροδεξιά, η οποία:
Κατά φωτοτυπία του προ δεκαετίας εαυτού της – τότε που τα αναλφάβητα ούγκανά της περνούσαν αγκαζέ τις γιαγιάδες στα απέναντι πεζοδρόμια αλλά μαζί με αυτές δια μέσου των οθονών και την φασιστικη δεξιά στη λαϊκή συνείδηση— να επαναλαμβάνεται. Πρόκειται ομως περί φάρσας.
Γιατί ο καπιταλισμός ανατροφοδοτείται από τις κρίσεις του αφού ο ίδιος τις προκαλεί. Εκεί που καταρρέει κι είναι έτοιμος να παραδώσει ψυχή και πνεύμα αναγεννιέται από την στάχτη του. Στη παρούσα φάση δια της κρίσης θέτει επιτακτικά στη κοινωνία το εξής δίλημμα:
Ελευθερία ή υγεία;
Κι η κοινωνία που είχε ήδη βυθιστεί μέσα στην καπιταλιστική αυταπάτη των πολυπληθών επιλογών, απάντησε πανικόβλητη μονολεκτικά. Υγεία. Δίχως να ελέγξει αν πράγματι αυτά θα είναι τα ρέστα που θα πάρει αποχωρώντας από το ταμείο..
Περί ποιας κοινωνίας όμως ομιλούμε;
Την apolitik κοινωνία των χρυσοκάνθαρων γιάπηδων, της εξωνημένης στα εοκικά προγράμματα διανόησης, της ειδησεογραφικής προπαγάνδας, του τηλεοπτικού κατιναριού, του ατομισμού (να είσαι ο εαυτός σου), του πολιτικού καθωσπρεπισμού (όπου η λαϊκή οργή και γλώσσα αποτάσσονται ως διαβολικές εισαγωγές), η κοινωνία του κοσμοπολιτισμού (όπου ακόμη και ο συνδικαλισμός συναθροιζόταν στα ντιριντάχτα) του οπαδικού χουλιγκανισμού, του think positive (να βλέπεις τον ήλιο μέσα από την θηλιά απαγχονισμού σου…), του yolo κι ένα σωρό άλλες μαλακίες, που όριζαν για δύο δεκαετίες –από το 1990 ως το 2010-- τις σχέσεις των ανθρώπων. Πιάστηκε έτσι ο λαός στη φάκα.. Κι όταν είσαι μέσα στη φάκα διατρέφεσαι με ότι σου δώσουν, εάν και εφ’ όσον θέλουν να σε κρατήσουν ζωντανό.
Και τι του δίνουν σήμερα; Υπόσχεση υγείας, πλάι στην ασιτία, την αιχμαλωσία και τον αντιδημοκρατικό αυταρχισμό. Σε έναν λαό που σκύβει αυτοματοποιημένα το κεφάλι γιατί η πολιτισμική του παιδεία τον διδάσκει πως πρέπει να "είσαι για να έχεις." Ξεχνά όμως πως υπό το καπιταλιστικό καθεστώς συντρέχει το αντίστροφο. "Είσαι μόνον αν έχεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου