Δεν είναι του χαρακτήρα μου να σχολιάζω σάχλες αλλά εξοργίζομαι όταν εν μέσω μιας "καθολικής" καταστροφής των ελλήνων "ορθοδόξων" χριστιανών, η ανάγκη προβολής του εγώ μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε σάλιαγκα που έρπει δι όλων των μέσων προκειμένου ν’ αποσπάσει ψήγματα της προσοχής μας.. Εξελίσσεται έτσι σε ένα αξιοθρήνητο πλάσμα που οι ραγάδες της ψυχής περνούν στο πρόσωπο από τις ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες.
Αναφέρομαι στους πεφτοσυνεφφάκηδες ως προς τη δράση του Παναγιωτόπουλου. Και ιδία όλους όσους ανάσαιναν τον ίδιο μολυσματικό αέρα μ αυτόν.. Άπαντες ήξεραν και σας βεβαιώ περί αυτού. Γιατί δεν ήταν και ούτε θα είναι ο μόνος.
Όσοι βιώσαμε στο πετσί μας την αθέατη όψη του Μιντιακού φεγγαριού, έστω παρονυχιστικά ξέρουμε. Κι εγώ και άλλοι μεταξύ αυτών. Η ειδοποιός διαφορά μας όμως, εξ όλων των ενεργά ή παθητικά συμμετεχόντων σε χυδαίες δράσεις, είναι πως εμείς αποστρέφαμε τα πρόσωπα και το ενδιαφέρον. Επειδή είχαμε εκπαιδευτεί στο ότι καθαρός είσαι όχι όταν έχεις πλυθεί, αλλά όταν δεν έχεις καν λερωθεί.
Διαφορετικά θα ήμασταν μέρος του προβλήματος ιδία αν το θύμα σιωπούσε.
Πείτε μου αλήθεια όσοι δεν έχετε μνήμη κοντή πόσοι υπεράνω πάσης υποψίας μετά την σύλληψή τους δεν προκάλεσαν εκ της έκνομης συμπεριφοράς τους ένα κοινωνικό σοκ. Δικηγόροι. Γιατροί. Δικαστές.. Πολιτικοί και μάλιστα εκλεγμένοι. Ιερείς και ιερωμένοι και μια σειρά σκουλήκια η γλίτσα από τα οποία είχε αποτυπωθεί στις οθονες μας.
Επί έτη τους τρώγαμε στην μάπα γιατί μας τους επέβαλλαν οι τηλεοπτικοί κήνσορες. Αυτό συνέβη και με τον κάθε Παναγιωτόπουλο που τώρα κάποιοι λένε πως βρίσκεται ήδη στο Μεξικό. Και στη περίπτωσή του ακολουθήθηκε η υπερατλαντική λογική. Μάγκα μου κάνε ότι γουστάρεις αρκεί να μην σε πιάσω. Πράγματι. Έχουν δίκιο τα φασιστοειδή της δεξιάς.. Βιώνουμε τον πυρήνα του καπιταλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου