Αποκαλυπτικά για το πώς βρήκε η πανδημία το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από την ανάλυση των προϋπολογισμών. Από το 2015 μέχρι το 2019, η «δημόσια» δαπάνη εμφανίζεται αυξημένη κατά 10,4%.
Ομως αυτή η αύξηση προέκυψε σχεδόν εξολοκλήρου από την αύξηση των πληρωμών των ασφαλιστικών ταμείων - δηλαδή των εργαζομένων - και συγκεκριμένα κατά 9,4%, ενώ η κρατική συμβολή περιορίστηκε στο υπόλοιπο 1%.
Αντίστοιχα οι δαπάνες για τα Νοσοκομεία από το κράτος μειώθηκαν κατά 4,3% ενώ αυξήθηκαν οι πληρωμές από τα ασφαλιστικά ταμεία κατά 15,7%.
Οι ιδιωτικές πληρωμές μειώθηκαν ανεπαίσθητα, κατά 0,63%, συνεχίζοντας την αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων για την αγορά ενός μεγάλου μέρους των υπηρεσιών Υγείας που έχουν ανάγκη, το οποίο αντιστοιχούσε σε 5,73 δισεκατομμύρια ευρώ το 2019.
Επίσης, μεταξύ 2012 και 2019, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε κατά 50% ενώ η συμμετοχή των ασθενών μόνο για τα αποζημιούμενα φάρμακα αυξήθηκε κατά 52,8%!
Ολα τα παραπάνω αποτυπώνουν τις συνέπειες από την πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που υπηρέτησαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) στην περίοδο που αναφέρονται τα στοιχεία. Οι συνέπειες αυτές κορυφώθηκαν με την πανδημία και θα γίνουν ακόμα πιο επώδυνες για τους υγειονομικούς και τον λαό, αν με τον αγώνα τους δεν μπουν εμπόδια στα σχέδια της κυβέρνησης για το «νέο ΕΣΥ», που πάει ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου