Μόλις προχθές παραλλήλιζα τη συμπεριφορά του Ελπιδοφόρου με εκείνη του Γρηγορίου του πέμπτου που αφόριζε την επανάσταση και των Αγιορειτών που εξυπνούσαν δι επιστολής τον Χίτλερ καταλήγοντας στο εξής:
Πως όσοι νομίζουν πως το θρησκευτικό όπιο δεν έχει σχέση με την πολιτική δεν ξέρουν τι είναι θρησκεία.
Για να αποκαλυφθεί μόλις δύο ημέρες μετά ότι: Ο Ελπιδοφόρος ως ηγέτης της ομογένειας των ..φιλελλήνων της Αμερικής είναι Τούρκος πολίτης και η παρουσία του έτσι στο πλευρό του Ερντογάν μόνον τυχαία δεν ήταν.
Πριν την ενθρόνισή του στην ηγεσία της Αρχιεπισκοπής ήταν αρχιεπίσκοπος Προύσας. Ως εκ τούτου γνωρίζει άριστα πως ο Πατριάρχης της Ορθοδοξίας οφείλει πρωτίστως να είναι Τούρκος πολίτης ή υπήκοος.
Αυτό του δίνει το δικαίωμα να στεφθεί πατριάρχης στη θέση του Βαρθολομαίου αν και όποτε καταστεί δυνατό. Κι ως εδώ δεν εκπλήττει κανένα.
Το ακατανόητο όμως βρίσκεται σε ότι ονομάζουμε ομογένεια που στη πλειοψηφία της -- ιδία οι της τρίτης γενιάς-- ούτε την καλησπέρα δεν γνωρίζει στα ελληνικά.
Επειδή είναι κάποιοι υψηλόβαθμοι παράγοντες αυτής που πίεσαν την ελληνική αποστολή ώστε η συνάντηση του Ελπιδοφόρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό να πραγματοποιηθεί τελικώς έστω και άτυπα.
Η δικαιολογία που προβλήθηκε ήταν πως ουδείς θα επιθυμούσε να προκληθεί αρνητικό κλίμα μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης με θεσμό που εδρεύει στο έδαφος των ΗΠΑ. Για ν' αποδειχτεί πως ο διάβολος παραμένει πάντα η καλλίτερη δικαιολογία για ν' απενοχοποιήσουμε τους αξιωματούχους του θεού..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου