Τώρα γιατί όλη αυτή η ιστορία με τους αλλεπάλληλους προβοκατόρικους εμπρησμούς μου θύμισε μιαν άλλη που μου είχε διηγηθεί ένας συνάδελφος παλιός και φίλος ο Δημήτρης ο Σαπρανίδης ως δημοσιογράφος του συγκροτήματος Λαμπράκη κατά τον Απρίλη του 1967, ξέρω αλλά..
Ο Δημήτρης ως δημιουργός της παγκοσμίου εμβέλειας γελοιογραφία εντός της οποίας εμφανίζεται ένα άρμα μάχης στη λωρίδα των λεωφορείων , (only tank) , επιχειρούσε επί ματαίω να πείσει τη διεύθυνση της εφημερίδας (δεν αναφέρω ονόματα γιατί θεωρούνται οι ημίθεοι της δημοσιογραφίας σε τόσο μαλάκες αναφέρομαι) ότι η δικτατορία είναι προ των πυλών δεχόμενος λοιδορίες.
Ως τη στιγμή φυσικά που οι ερπύστριες των αρμάτων μάχης ακούστηκαν στη πλατεία Καρύτση. Έξω από την πόρτα του συγκροτήματος και όταν τα φορτηγά κλούβες είχαν φορτώσει τους κακούς κομμουνιστές αλλά και πολλούς κεντρώους φορτώνοντάς τους και τις αμαρτίες που είχε διαπράξει στον Έβρο ο φασίστας συνταγματάρχης.
Που το πάω ή τι θέλει να πει ο ποιητής; Για προβάλετε την εικόνα του χάους που έχουν προκαλέσει οι αλλεπάλληλοι εμπρησμοί στην οθόνη του μυαλού και θα το καταλάβετε.. Μέσα σε δύο χρόνια οι ένστολοι πραιτοριανοί διπλασιάστηκαν με την οργή όμως του λαού να έχει εκατονταπλασιαστεί και πια να εκδηλώνεται αθυρόστομα ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών..
Κάποια στιγμή αυτός ο λαός δεν θα συγκρατηθεί. Και κατά κανόνα θα εξεγερθεί. Ασύντακτα όμως. Και είναι αυτό που επιδιώκει το καθεστώς. Πρόσχημα, άλλοθι του αιματοκυλίσματός του. Προσοχή .. Γιατί τέσσερις εθνικές τραγωδίες (1945 η απελευθέρωση... των ελεύθερων σκοπευτών, η ταπεινωτική ήττα του 1897 Μελούνα, η Μικρασιατική καταστροφή και η Κυπριακή τραγωδία) της φασιστικής ακροδεξιάς ήταν γεννήματα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου