ΓΕΡΜΑΝΟΡΩΣΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ

 Habemus Nord Stream 2! Εντός της παροχής Ρωσικού αερίου σχεδόν το σύνολο της Ευρώπης --εξαιρούνται οι Πολωνία και Ουκρανία που βγάζουν άναρθρες φασιστικές κραυγές κι έμειναν με το αυτοκέφαλο του Τουρκόσπορου στο χέρι..

 

Και ξαφνικά έχουμε συμφωνία! Η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, που εδώ και χρόνια συγκέντρωνε τα πυρά των ΗΠΑ, με συγκεκριμένες απειλές για οικονομικές κυρώσεις προς εταιρείες που συμμετείχαν στην ολοκλήρωση του έργου, πήρε την έγκριση της Ουάσιγκτον, μετά την επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στις ΗΠΑ την προηγούμενη εβδομάδα. 

Η συμφωνία απεγκλωβίζει τη γερμανική κυβέρνηση και μία σειρά πολυεθνικές εταιρείες του ενεργειακού τομέα. Έτσι, ο αγωγός, ολοκληρωμένος κατά 95% ήδη, αναμένεται σύντομα να αρχίσει να διοχετεύει ρωσικό αέριο στη Γερμανία αλλά και σε άλλα κράτη όπως η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, παρακάμπτοντας δύο εχθρικά προς τη Ρωσία κράτη: Πολωνία και Ουκρανία.

Δικαίως οι κυβερνήσεις των δύο τελευταίων κρατών έχουν επιδοθεί σε ένα μπαράζ δηλώσεων επιχειρώντας να αμφισβητήσουν τη συμφωνία και την ολοκλήρωση του έργου. Το να τεθεί σε λειτουργία ο Nord Stream 2 σημαίνει, άλλωστε, ένα διπλό χτύπημα προς αυτές τις χώρες: Πρώτον, χάνουν σημαντικά κεφάλαια που αποκόμιζαν ως ενδιάμεσες χώρες και δεύτερον, η Ρωσία μπορεί τώρα να διακόπτει την παροχή προς αυτές χωρίς να επηρεάζεται η διανομή στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές. 

Συντασσόμενοι με Ουκρανούς και Πολωνούς, μία σειρά πολιτικοί αλλά και μεγάλα μιντιακά συγκροτήματα των ΗΠΑ κάνουν λόγο για ναυάγιο της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, για ντροπιαστική υποχώρηση που θα έχει άμεσο κόστος όσον αφορά τη ρωσική επιρροή στην ευρωπαϊκή ήπειρο συνολικότερα.

Σημειώνεται πως, αν και στη γερμανο-αμερικανική συμφωνία υπάρχει ρήτρα που προβλέπει ότι σε περίπτωση που η Ρωσία χρησιμοποιήσει για πολιτικούς σκοπούς τον Nord Stream 2 θα δεχτεί οικονομικές κυρώσεις, δεν είναι καθόλου σίγουρο τι θα γίνει στην πράξη. Τα δε αντισταθμιστικά οφέλη χρηματοδότησης στην Ουκρανία, ώστε να στραφεί στην «πράσινη ενέργεια» και να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία αφενός είναι… παρηγοριά στον άρρωστο και, αφετέρου, κατά πάσα πιθανότητα θα χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις γερμανικών «πράσινων» κολοσσών.

Αντιθέτως, η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να μην είναι ευχαριστημένη. Παρά τις αμερικάνικες απειλές και τις εκκλήσεις Πολωνίας, Ουκρανίας, το έργο που σκοπό έχει να απεγκλωβίσει τη ρωσική ενεργειακή πολιτική από τις διαθέσεις των εχθρικών γειτόνων της, φαίνεται να ολοκληρώνεται και η θέση της Ρωσίας να ισχυροποιείται. Οι εξελίξεις στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας μεσοπρόθεσμα, σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον.