ΜΗΤΣΟΤΑΚΙΚΟΣ ΚΥΝΙΣΜΟΣ

 Ότι είναι να καεί ας καεί να τελειώνουμε !!

 

Στο νέο «διάγγελμα» του το βράδυ της Πέμπτης, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε με… καψαλισμένη την έπαρση και αλαζονεία που διακρίνει τον ίδιο και την πολιτική της κυβέρνησής του όλο το διάστημα της διακυβέρνησης της ΝΔ. Χοντρικά αυτό που υποστήριξε ήταν ότι «μετά από 10 ημέρες καύσωνα καλούμαστε να διαχειριστούμε ταυτόχρονα δεκάδες δασικές πυρκαγιές», και πως σε Αττική, Εύβοια, Ηλεία, οι φωτιές ήταν «τεραστίων διαστάσεων και έντασης». 

 

Πού καταλήγουν φυσικά όλα αυτά;

 

«Η προτεραιότητα μας είναι πάντα η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ακολουθεί η προφύλαξη των περιουσιών, του φυσικού περιβάλλοντος και των κρίσιμων υποδομών. Δυστυχώς, στις συνθήκες αυτές», είπε ο πρωθυπουργός και κατέληξε «Η ταυτόχρονη επίτευξη όλων αυτών των στόχων είναι απλά ανέφικτη».

Με λίγα λόγια, οι φωτιές είναι αδύνατο να σταματήσουν, δε θέλουμε νεκρούς, τελεία στοπ. Ό,τι είναι να καεί, ας καεί να τελειώνουμε. Έχουμε και την κλιματική αλλαγή… Το αποτέλεσμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής λογικής “ανάπτυξης” παρουσιάζεται ως… αίτιο.

Τα δήθεν «σχέδια έκτακτης ανάγκης», οι «κόκκινοι συναγερμοί» και οι διαταγές του στιλ «να περιορίσετε τις άσκοπες μετακινήσεις» και «να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί», ανακυκλώνουν μονότονα το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» που πλέον δεν πείθει κανέναν πολίτη και βγάζουν “λάδι” την κυβερνητική πολιτική.

Αποδεικνύουν  δε για άλλη μια φορά τη χρεοκοπία του αστικού κράτους όταν πρόκειται να προστατεύσει δημόσια κοινωνικά αγαθά, όπως το δάσος, το φυσικό περιβάλλον, αλλά ακόμα και ιδιωτικές περιουσίες, όταν πρόκειται για σπίτια του απλού κόσμου, για καλλιεργήσιμες εκτάσεις, για ελαιόδεντρα, που δίνουν ψωμί σε χιλιάδες αγροτικές οικογένειες.

Αλλά και οι κυνικές διαπιστώσεις ότι τα δάση ξαναγίνονται, μόνο ως πρόκληση στην κοινή λογική ακούγονται. Γιατί η κυβέρνηση παντού προωθεί “αναπτυξιακά σχέδια” όπως πρόσφατα αποκαλύφθηκε για το Τατόι και τις γύρω περιοχές που κάηκαν. Αλλά και την εγκατάσταση παντού των δήθεν… οικολογικών ανεμογεννητριών ή φωτοβολταικών που απαιτούν κόψιμο δέντρων, τεράστιες τσιμεντένιες υποδομές ακόμα και σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ανεξέλεγκτα από τις πραγματικές ενεργειακές ανάγκες κάθε τόπου και χώρας. Αλλά και περιοχές που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μεγάλα αστικά άλση και οάσεις πρασίνου, όπως στο Ελληνικό, παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο με καμάρι, για να φυτέψουν ουρανοξύστες και καζίνο.

Η εμπειρία του Ιανού

Η κυβέρνηση θυμήθηκε το πώς χειρίστηκε την καταστροφή του Ιανού και πώς «στήριξε» τους πληγέντες, θέλοντας να πει ότι τα ίδια θα κάνει και τώρα.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι η πολιτική της κυβέρνησης δημιούργησε αγρότες δύο ταχυτήτων σε όλη την επικράτεια, με πληγέντες άλλων τοπικών καταστροφών να μένουν στο «περίμενε». Άλλα ποσοστά ζημιών εκτιμούσαν οι κυβερνητικοί παράγοντες, και άλλα, πολύ χαμηλότερα, έως μηδενικά, έδειξε η εκτιμητική διαδικασία. Δεν καταβλήθηκαν προκαταβολές σε πραγματικά πληγείσες περιοχές, επειδή βρίσκονταν εκτός της περιοχής του δορυφορικού συστήματος καταγραφής. Και προπαντός, σε καμία περίπτωση δεν αποζημιώθηκε το 100% της ζημιάς, παρά τις υποσχέσεις και του ίδιου του πρωθυπουργού. Ενώ από την άλλη, αντί να ενισχυθεί ο μηχανισμός καταγραφής ζημιών, απολύθηκαν εργαζόμενοι γεωπόνοι για να αντικατασταθούν με εποχιακούς.