ΜΑΥΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

 ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ

 

Η ένταση που συντηρείται σταθερά γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα έχει βαθύτερες οικονομικές αιτίες και εδράζεται σε γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, με ανταγωνιστικούς στόχους ανάμεσα στα διάφορα αστικά κέντρα. Ορισμένα παραδείγματα:

Η θέση της περιοχής είναι στρατηγικής σημασίας, καθώς τόσο η Μαύρη Θάλασσα όσο και η Αζοφική μπορούν να αξιοποιηθούν από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την πρόσβαση στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά και για το πέρασμα στην περιοχή του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. Με άλλα λόγια, η Μαύρη Θάλασσα είναι κρίκος στην περικύκλωση της Ρωσίας από τις ευρωατλαντικές δυνάμεις, αλλά και για την προώθησή τους ανατολικότερα, στο πλαίσιο του σχεδιασμού για το «Παγκόσμιο ΝΑΤΟ».

Μέχρι σήμερα, απαγορεύεται η πρόσβαση πολεμικών πλοίων άλλων χωρών πέραν της Ρωσίας και της Ουκρανίας στην Αζοφική Θάλασσα, που είναι περίκλειστη, ενώ στη Μαύρη Θάλασσα υπάρχουν περιορισμοί από τη Συνθήκη του Μοντρέ (1936).

Η συγκεκριμένη Συνθήκη ρυθμίζει μεταξύ άλλων τους όρους διέλευσης των πλοίων από τα Στενά που συνδέουν τη Μαύρη Θάλασσα με το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, ενώ περιλαμβάνει μια σειρά από ρήτρες σχετικά με το είδος και τον αριθμό των πολεμικών πλοίων που μπορούν να κάνουν διελεύσεις.

Για παράδειγμα, προβλέπει ότι τα πολεμικά πλοία μη παρευξείνιων κρατών που διέρχονται τα Στενά πρέπει να έχουν εκτόπισμα μικρότερο από 15.000 τόνους, δεν επιτρέπεται να περάσουν περισσότερα από 9 πολεμικά πλοία μη παρευξείνιων κρατών τη φορά, συνολικής χωρητικότητας που δεν υπερβαίνει τους 30.000 τόνους, και επιτρέπεται να παραμείνουν στη Μαύρη Θάλασσα για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τις 21 μέρες.

Η διώρυγα της Κωνσταντινούπολης, που σχεδιάζει τώρα η τουρκική κυβέρνηση, συνδέεται με τις θέσεις της περί αναθεώρησης της Συνθήκης του Μοντρέ, που παρά τις σχετικές διαψεύσεις, ικανοποιεί και τις επιδιώξεις των Αμερικανών να παρακάμψουν τους σχετικούς περιορισμούς για τα πλοία των ΗΠΑ και των άλλων χωρών του ΝΑΤΟ οι οποίες δεν ανήκουν σε αυτές βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα.

Οξυμένη είναι τέλος η διαπάλη και για τους φυσικούς και ενεργειακούς πόρους της περιοχής. Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, υπάρχουν 4,3 με 5,5 δισεκατομμύρια συμβατικοί τόνοι φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και άλλα 4,9 με 6,8 δισεκατομμύρια συμβατικοί τόνοι στην Αζοφική.

Το 2006, το υπουργείο Ενέργειας της Ουκρανίας είχε «κόψει» 109 τεμάχια για εκμετάλλευση. Στα 31 από αυτά, που θεωρούνταν τα πιο εκμεταλλεύσιμα, η εκτίμηση ήταν ότι υπήρχαν 200 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στο καθένα. Συνολικά, στην τότε ουκρανική ΑΟΖ υπολογιζόταν ότι βρίσκονται 1,5 δισεκατομμύριο συμβατικοί τόνοι καυσίμου σε μία έκταση 137,7 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Η ουκρανική ΑΟΖ σε Μαύρη Θάλασσα και Αζοφική μειώθηκε κατά 3/4 μετά την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία και τώρα παραμένουν εκκρεμή τα ζητήματα καθορισμού της ΑΟΖ της Ρωσίας με την Ουκρανία και τη Γεωργία, εξέλιξη που θέτει εμπόδια στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για την εκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων της περιοχής, όπως και συνολικά της εκμετάλλευσής τους.