Στη πολιτική ιατρική σου δίνουν φάρμακα για τα οποία ελάχιστα γνωρίζουν, επιδιώκοντας να γιατρέψουν κοινωνικές αρρώστιες για τις οποίες ξέρουν ακόμη λιγότερα και εν τέλει αναφέρονται σε ασθενείς για τους οποίους αδιαφορούν!!
Απογοήτευση. Απελπισία. Με τον λαό να πελαγοδρομεί. Και να διχάζεται. Εξ αιτίας της άγνοιας των καθ’ ύλη αρμοδίων. Πλανάται στο περιβάλλον ένας επικίνδυνος ιός που μοιάζει να έχει ενδελεχώς σχεδιαστεί, με τα εκατοντάδες ανά τον κόσμο βιοχημικά εργαστήρια να σηκώνουν τα χέρια ψηλά και δημόσια συστήματα υγείας παροπλισμένα να υποκλίνονται.
Η εύκολη απάντηση είναι πως η Δύση ίσως και η Ανατολή σου πουλούν πρώτα την αρρώστια και μετά το φάρμακο. Πρόκειται όμως για την πολιτική διαχείριση της κατάστασης επιφυλακής. Γιατί η άλλη η επιστημονική επιβάλλει την άμεση διάγνωσή του και τη λήψη μέτρων.
Είναι γνωστό ωστόσο ότι ο πολιτικός σχεδιασμός του καπιταλισμού, είναι κάτι σαν το δάγκωμα της οχιάς. Όφειλαν έτσι οι διαχειριστές της εξουσίας να είναι προετοιμασμένοι με το αντίδοτο ανά χείρας. Και όχι μόνον δεν ήταν, αλλά συμπεριφέρονταν παραλυτικά, ως φερέφωνα των φαρμακευτικών πολυεθνικών, που αυτή τη στιγμή τζιράρουν τρισεκατομμύρια στα διεθνή χρηματιστήρια.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως σε κάθε νέα τεχνολογική επινόηση – γιατί περί αυτού πρόκειται ή για να είμαι πιο ακριβής περί του Α΄παγκόσμιου βιοχημικού πολέμου πρόκειται-- αναδύεται εξ αντικειμένου ένα νομικό κενό. Που για να καλυφθεί όφειλε η ηγεσία μιας χώρας να είναι υποψιασμένη για την ύπαρξη του νέου όπλου και να έχει λάβει τα μέτρα της.
Και ποια θα ήταν αυτά;
Η ενίσχυση των κέντρων βιοχημικής έρευνας και τεχνολογίας για την ανάλυσή του και βεβαίως η θωράκιση των δημόσιων συστημάτων υγείας για την αντιμετώπιση των συνεπειών του. Αλλά και κάτι ακόμη. Στη περίπτωση που δηλώνει αδυναμία και ανεξαρτήτως πολιτικών και εθνικών συμμαχιών να διευρύνει τον κύκλο συνεργασιών, μ’ εκείνα τα κέντρα που στέρεα και αποδεδειγμένα υπόσχονται τη θεραπεία του προβλήματος που της έχει τεθεί.
Αντ’ αυτών τι έχει συμβεί; Και μόνον κατά την τελευταία εικοσαετία η έρευνα αν δεν έχει πλήρως διαλυθεί, τα όποια υπολείμματά της έχουν περάσει στα χέρια ιδιωτών, οι οποίοι την διαχειρίζονται ως προσωπική τους υπόθεση. Το δε χείριστο είναι πως με τις υγειονομικές επιλογές της, σκανάρει τις αμφιβόλου αποτελεσματικότητας λύσεις σα souper visor των προϊόντων που παράγουν οι φαρμακευτικές πολυεθνικές
Σε ότι δε αφορά τα δημόσια συστήματα υγείας έχουν αφοπλιστεί σε αυτό τον βαθμό που ελάχιστα απέχουν από την εικόνα της χουντικής επιστράτευσης κατά την αποφράδα χρονιά του 1974. Με τις υπό διανομή συσκευασίες αντί σφαιρών να περιέχουν πέτρες!!
Οι κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή έτσι αντιφάσεις --αλλά και ελεγχόμενες για την ακρίβειά τους ανακοινώσεις--στη λήψη μέτρων, (θυμηθείτε την γελοία εμφάνιση του Τσιόδρα μόλις προ ενός μηνός της κήρυξης της πανδημίας) προκαλούν σύγχυση στον λαό, ο οποίος παρασύρεται και πλέον μοιάζει με ακυβέρνητη σανίδα στο φουρτουνιασμένο Αιγαίο διευρύνονας το κενό. Πότε με το κύμα των αρνητών και πότε μ εκείνο των υπερασπιστών..
Μόνο που τόσο η φύση όσο και η κοινωνία σιχαίνονται τα κενά. Κι επειδή στις λεπτομέρειες κρύβεται ο διάβολος ας είναι τώρα η εξουσία προετοιμασμένη να καλυφθεί αυτό από τα χειρότερα. Κι εύχομαι να διαψευστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου