Μια από τις πλέον αισθαντικές μελωδίες που έχουν γραφεί σε ποίηση του Μενέλαου Λουντέμη και ερμηνεία των αδρών αρσενικών χαρακτηριστικών φωνής του Αντώνη Καλογιάννη.. Μια μελωδία που κατατίθεται η βαθιά αγωνία του δημιουργού για την απουσία του μεγάλου έρωτα.. Αυτού που από τη πρώτη στιγμή της γέννησής του ο άνθρωπος μαγνητίζεται όπως η γη από τον ήλιο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου