...εκτεθειμένοι στο έλεος της λεηλασίας..
Θύμωσα χθες.. Γιατί διεκδικούν στον ΕΔΟΕΑΠ με το θράσος χιλίων πιθήκων την ψήφο μας κάποιοι εκ των συνυπευθύνων της λεηλασίας μας..
Και το ένιωσα στο πετσί μου καθώς στον θάλαμο της ημερήσιας νοσηλείας μου στάθηκα αυτήκοος μάρτυς άλλων συμπασχόντων από καρκίνο (αλλά και από άλλα ανοσοποιητικά νοσήματα) ν’ αναφέρουν τις αντιθέτου του ΕΔΟΕΑΠ προνοιακές τους καλύψεις (ακόμη και από τον ΕΟΠΥΥ) εντός των οποίων να εμπεριέχονται στοιχεία όπως:
Μεταφορά τους από ταξί ακόμη και από τις πλέον απομακρυσμένες περιοχές της Αττικής, όπως οι Άγιοι Θεόδωροι αλλά και καταβολές σε βοηθητικό οικιακό προσωπικό στη περίπτωση που στο περιβάλλον τους δεν υπάρχει πρώτου βαθμού συγγενείας άτομο.
Κι όλ’ αυτά όταν: Οι ανοσοκατασταλτικές ασθένειες διπλασιάζουν και σε μερικές περιπτώσεις τριπλασιάζουν το κόστος ζωής και κάθε φορά που οι ασθενείς εντάσσονται στις εβδομαδιαίες χημειοθεραπείες ή ακτινοβολίες, διαλύονται βιολογικά τουλάχιστον για 48 ώρες.
Αλήθεια είναι πως οι Διοικήσεις Καπάτου και Καρούτζου δεν είναι πρωταίτιες της εκθεμελίωσης του ταμείου αρωγής, ενός επαγγέλματος με έναν από τους τρεις μικρότερους ηλικιακά μέσους όρους ζωής και δεν είναι οι μόνες φονικά αντισυναδελφικές ρυθμίσεις, που έχουν από τα καπιταλιστικά κοράκια ψηφιστεί. Απλώς εξακολούθησαν την κατεδάφιση.
Είναι όμως αιρετοί.
Που σημαίνει πως οι πλείστοι εξ ημών δεν είμαστε πλέον εξαπατημένοι εκλογείς, αλλά συνεργοί ενός κατά συρροή και εξακολούθηση εγκλήματος κατά των συναδέλφων μας.
Ναι έτσι ακριβώς είναι και ας ξινίζουν δύσμορφα πολλοί συνάδελφοι. Και ως τέτοιοι θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστούμε στις επερχόμενες εκλογές στη περίπτωση που οι δολοφόνοι δημοσιογράφων επανέλθουν στον τόπο του εγκλήματος..
Επιχειρήματα του τύπου πολιτικής συμπαράταξης, άγνοιας ή κουμπαριάς και τρόμου ή φόβου απολύσεων δεν είναι αποδεκτά. Γιατί αν ερωτηθώ για όλους όσους μιλήσουν άσχημα για μένα ποια είναι η γνώμη μου γι αυτούς, θα κλείσουν αυτιά και μάτια μόλις ( στοιχειοθετημένα)την καταθέσω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου