Στα πρότυπα της υποταγμένης ΓΣΕΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, βάδισε η ηγεσία της Ένωσης Συντακτών, δίνοντας κατεύθυνση και στα άλλα σωματεία του κλάδου των ΜΜΕ να αρνηθούν οποιαδήποτε δυνατότητα αγωνιστικής δράσης πριν αλλά και μετά την ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη.
Η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ μετά από την πετυχημένη 24ωρη απεργία της 10ης Ιούνη στα ΜΜΕ –για την οποία δεν έδωσε μάχη εναντίον των εργοδοτικών πιέσεων σε απεργοσπαστικά Μέσα και δεν απαίτησε ούτε καν στα λόγια την απόσυρσή του– κατέβασε ρολά και περιόρισε τη συμμετοχή της σε μια 4ωρη στάση εργασίας.
Το επίδικο για τις δυο συνδικαλιστικές δυνάμεις του προεδρείου ήταν να σωθούν πολιτικά προσχήματα και να διατηρηθεί αλώβητη η συμμαχία κορυφής. Λίγοι ίσως γνωρίζουν πως τα τελευταία χρόνια στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ λειτουργεί «συγκυβέρνηση» συνδικαλιστικών δυνάμεων προσκείμενων σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Επιλογή που έγινε στο όνομα της εξαίρεσης του ταμείου ασφάλισης των ΜΜΕ από την ένταξη του στον ΕΟΠΠΥ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και έκτοτε προσφέρει διαρκώς ήττες στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. Η «συγκυβέρνηση», στο όνομα της διατήρησης κάποιων προνομίων που έχουν μερική ισχύ αποκλειστικά σε γραφεία Τύπου, αρχισυντάκτες ή διευθυντές μίντια και παρά τις αντίθετες πολιτικά απόψεις των δυο παρατάξεων, καταφέρνει να διοικεί την ΕΣΗΕΑ με αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Σε ό,τι αφορά ωστόσο τους δημοσιογράφους, τόσο στο περιεχόμενο της εργασίας τους όσο και τις εργασιακές σχέσεις, σχεδόν πάντα επιβάλλεται η γραμμή της εργοδοτικής, πελατειακής λογικής των δυνάμεων της ΝΔ.
Η πλειοψηφούσα παράταξη πρότεινε 2ωρη στάση εργασίας, η σύμμαχη στο προεδρείο παράταξη 24ωρη απεργία. Όσο για τη δεύτερη παράταξη, που πρόσκειται επίσης στη ΝΔ και διατηρεί τον ρόλο της «αντιπολίτευσης» σε οποιαδήποτε απόπειρα μαχητικής κινητοποίησης, φρόντισε να αποχωρήσει από τη συνεδρίαση.
Οι του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθαν με νέα πρόταση για «τουλάχιστον 4ωρη στάση εργασίας», με τη λογική των «βελτιώσεων» στο αντεργατικό έκτρωμα. Και έτσι, εξασφαλίστηκε για μια ακόμη φορά η «πλειοψηφία των 6» της συγκυβέρνησης. Η μόνη ελπίδα ανατροπής του υποταγμένου συνδικαλισμού υπάρχει στο… μέλλον των μαχόμενων δημοσιογράφων της βάσης.
Ματίνα Παπαχριστούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου