«Σήκω ντύσου και πάμε» μου δήλωσαν διατακτικά. «Που ρε γύφτοι» τόλμησα ένα ερώτημα στο οποίο ακόμη και αν δεν έπαιρνα απάντηση ήξερα εκ των προτέρων πως θ’ ακολουθούσα. Η ζέστη ήταν αποπνικτική και το δέλεαρ δροσιάς που μου πρότειναν ισχυρό. «Στον Άγιο Πέτρο ρε σταυλογούρουνο» Ένα μεζεκλίδικο στο βουνό της Πεντέλης είναι, μόνο, κατάμονο, σαν διαστημικό άστρο καταμεσής του Σύμπαντος και το ξέρουν λίγοι και κυρίως παράνομοι.. «Θα δούμε και το έβγα του φεγγαριού να ξελαμπικάρει κάπως το μυαλό μήπως και δεις πως πέραν της πολιτικής υπάρχει ακόμη ζωή!!» «Ρε άντε στο διάβολο που θα μου κάνετε εσείς μαθήματα κοινωνικής συμπεριφοράς» τσαντίστηκα αλλά ξεκουβάλησα.. Για να ζήσω μια βραδιά ονειρική. (βοήθησε κι η σαγκρία που μ' έκανε ντίρλα!!) Απ’ αυτές που ενώνουν τους ανθρώπους. Θύμησες αστείες μέχρι δακρύων. Έρωτες ενταφιασμένοι από τα μπάζα της καθημερινότητας. Φίλοι καρδιακοί που έφυγαν νωρίς..Και πάνω και πέρα απ’ όλα το φεγγάρι που ανέτειλε από το βουνό τόσο κοντά και τόσο μεγάλο ώστε πίστευες πως αν έτεινες το χέρι σου θα το έφτανες!! Ασήμισε όλος ο Ευβοϊκός .. Και τα όνειρά μου.. Ένα μόνο φάλτσο.. Φωτογράφε φωτοχάλια μ’ έβγαλες με δυο κεφάλια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου