στους υγειονομικούς, που διεκδικούν ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, στους εργαζόμενους, που ετοιμάζουν την απεργία στις 6 του μήνα ως μια πρώτη απάντηση στο αντεργατικό νομοσχέδιο - έκτρωμα, αλλά και στους επαγγελματίες, που η θηλιά των χρεών σφίγγει στον λαιμό τους.
Αφού πρώτα με ύφος πολλών καρδιναλίων ενημέρωσε ότι «το τείχος της ανοσίας είναι κοντά», ότι εξαρτάται από την «ώριμη συμπεριφορά μας» να γίνουν τα βήματα σίγουρα, ότι «η οικονομία στηρίχθηκε και άντεξε» και ότι «οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν γρήγορα», έπειτα, με ...ανωτερότητα δήλωσε πως «σε αυτές τις άγιες ημέρες δεν χωρούν ούτε μικρόψυχες αντιπαραθέσεις, ούτε μίζερες προσεγγίσεις, που μηδενίζουν τον πόνο αλλά και τον αγώνα μιας ολόκληρης χώρας επί 15 μήνες. Σε όσους επιμένουν σ' αυτές ταιριάζει το "άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι"».
Οι βιβλικές αυτές ρήσεις του πρωθυπουργού απευθύνονται πρώτα απ' όλα στους εργαζόμενους και το λαό, στα εκατοντάδες σωματεία και στους άλλους φορείς που δίνουν μάχες επί έναν χρόνο για την προστασία της υγείας και της ζωής.
Θα ήθελαν πολύ εκεί στην κυβέρνηση να σημάνει σιγή νεκροταφείου και ο λαός να κουβαλάει αδιαμαρτύρητα τον σταυρό του μαρτυρίου που του έχει φορτώσει η πολιτική τους, να βολευτεί με τη μιζέρια του διαλυμένου συστήματος Υγείας, της δουλειάς ήλιο με ήλιο χωρίς δικαιώματα, για τα κέρδη του κεφαλαίου. Τι άλλο να πει κανείς; Μωραίνει κύριος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου