Συχνά με ρωτάτε αλλά και με επιτιμάτε γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις κατάφεύγω
στην κατά άποψή σας χυδαία γλώσσα. Δεν μ’ ενοχλεί. Αλλά δεδομένου ότι οι αναγνώστες μου και έξυπνοι είναι και μορφωμένοι, όφειλαν να είχαν αντιληφθεί πως πρώτον :
Χυδαίος δεν είναι ένας χαρακτηρισμός αλλά ο άνθρωπος που δρα χυδαία, Να σημειώσω πως η συγκεκριμένη θέση έχει επικυρωθεί στη περίπτωση του συναδέλφου Λιοναράκη και με απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου και αφού προηγουμένως ο ατυχής συνάδελφος έχασε το σπίτι και τη ζωή του (έμφραγμα) από έναν ξεφτιλισμένο δήμαρχο Αιδηψού και φυσικά την ανερμάτιστη (για να μην γράψω τίποτα βαρύτερο) ελληνική δικαιοσύνη, επειδή τον είχε αποκαλέσει κλέφτη και απατεώνα.
Τι αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό δικαστηριο; Πως όταν οι χαρακτηρισμοί ανταποκρίνονται αποδεδειγμένα στην πραγματικότητα δεν είναι συκοφαντικοί. Τι κατόπιν αυτού συνέβη; Αντί να κληθεί η συγκεκριμένη σύνθεση του ελληνικού δικαστηρίου ν’ αποζημιωσει την ορφανή κόρη του συναδέλφου, εκλήθη το ελληνικό κράτος. Δηλαδή ο φορολογούμενος Ελληνικός λαός. Όμως ο συνάδελφος ήταν πλέον αστρόσκονη.
Και δεύτερον: ΄Δικαιούται κάποιος να κάνει χρήση προσβλητικών κατά πολλούς επιθετικών προσδιορισμών, αν αποκλειστικά έχει αποδείξει πως γνωρίζει άριστα τη χρήση της ευγενούς γλώσσας για να μην γράψω του πολιτικού καθωσπρεπισμού όρος τον οποίο σιχαίνομαι. Δηλαδή να ξέρει άριστα ελληνικά.
Απουσιάζει επι παραδείγματι η έκρηξη της προσωπικής οργής κατά τη διατύπωση ως αυνάνα του μαλάκα!! Χάνεται ο συναισθηματισμός της. Η ουσία της. Η ακριβής και λαϊκή αποτύπωση μιας βλακώδους ή δόλιας πράξης από ένα γλιτζερό πρόσωπο. Κατά συνέπεια ο μαλάκας είναι μαλάκας και ο σκατιάς είναι σκατιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου