εξουσίας αναφέρομαι. Σ’ αυτούς που άπλωσαν χαλί στα πόδια τους τα όνειρά μας και τα τσαλαπάτησαν.. Και τώρα μας προβάλλουν βαριά βιομηχανία τις μαλακίες της Μελίνας.. Τον τουρισμό.
Για να καταλήξουμε οι μπάτλερ των Γαλατοκελτοβησιγότθων. Με τις έρευνα και τεχνολογία απούσες εφιαλτικά. Την παραγωγή αγαθών ανατριχιαστικά. Μα πέρα και πάνω απ’ όλα εξαφανισμένη την παραγωγή πολιτισμού. Η ολοκλήρωση του κύκλου των μεγάλων οραματιστών.
Επί τρεις δεκαετίες ο αστικός σουσουδισμός και ο πολιτικός καθωσπρεπισμός υποκατέστησαν τα κοινωνικά και πολιτικά οράματα. Έτσι που η χώρα διαμόρφωνε ομοιόμορφους ανθρώπους ως προϊόντα βιομηχανικής παραγωγής. Από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη. Ίδια κοπή και ραφή.
Ο Λάτσης ή ο Βαρδινογιάννης και ο εργάτης ψήφιζαν την ίδια πολιτική παράταξη. Οι δύο πρώτοι σε υπεράσπιση των κεκτημένων τους. Ο δεύτερος γιατί; Επειδή δια των μολυσματικών συχνοτήτων τον είχαν συνεπάρει με την υπερπροβολή της παγίδας του αυτοδημιούργητου. Λέξη και ποτέ δεν άκουσε πως παρθενογένεση δεν υπάρχει και πως η ζωή εξελίσσεται, ή ανυψώνεται αν θέλετε, πατώντας πάνω στις πλάτες μεγάλων μορφών.
Αποχαυνωμένος πέρασε έτσι στη λογική του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε» !! Ποιος είσαι ρε μαλάκα στιβαγμένος σα σαρδέλα στις έξη και μισή το πρωί σε κάποιο αστικό λεωφορείο; Αλλά ποτέ ένα ερώτημα απ΄ όποιον και όπως τεθεί είναι αδιάκριτο. Αδιάκριτη και ενοχλητική κινδυνεύει να γίνει η απάντηση. Και η εξουσία γνωρίζει πως δεν θα το θέσει ποτέ στον εαυτό του ο χλιμίτζουρας μικροαστός. Η αυτοκριτική δεν είναι το φόρτε του.
Σε μια κρίση ειλικρινείας το είχε κυνικά ομολογήσει ένας βουλευτής της ΕΡΕ. «Εμείς στηριζόμαστε στο κεφάλαιο, τον μικροαστό των μεγάλων φιλοδοξιών και τον γνήσιο ορεσείβιο αναλφάβητο» είχε δηλώσει με πολλά κιλά κυνισμού ο εν ονόματι Ροδόπουλος κουνιστός και εκ Λαρίσης πολιτικός. Έφτασε όμως η ώρα να σταθεί ο λαός ενώπιος ενωπίω.
Η στιγμή της οδύνης, που ο παγκόσμιος καπιταλισμός ισοπέδωσε ό,τι οι λαϊκές επαναστάσεις είχαν χτίσει ως το 1990 και που υπό τον φόβο της εξάπλωσής τους, οι λαοί της Δύσης, απολάμβαναν σχεδόν ανέξοδα τα αγαθά του πολιτισμού. Για να τα πάρουν όλα πίσω εν μία νυκτί και εν μέσω της επιβολής του σοκ και δέους.
Η ώρα που διά της μαύρης μελάνης από τις σελίδες του βιβλίου της Αποκάλυψης του ψυχασθενούς Ιωάννη, εξήλθαν οι διάβολοι των ασυνάρτητων οραματισμών του. Μόνο που στην πράξη δεν ήταν θρησκευτικού περιεχομένου.
Είχαν και εξακολουθούν ανθρώπινη, γήινη, όψη. Την όψη του τραπεζίτη. Του βασικού μετόχου. Του κεφαλαιούχου. Του ολιγάρχη. Αυτού που η δηλητηριώδης πολιτική ουρά του εκτελεί στρατιωτικά τις διαταγές του.
Για να διασταυρωθούμε –τη συνδρομή της τεχνολογίας-- σε μια καμπή της ιστορίας με τον χειρότερο εφιάλτη μας. Την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Την εκθεμελίωση των προνοιακών παροχών. Την κατεδάφιση των συνθηκών εργασίας. Την ανελέητη κοινωνική λεηλασία. Και κυρίως: Την εν ονόματι της ασφάλειας ή της υγείας αποψίλωση της ελευθερίας μας.. Κι όλ’ αυτά στη σκιά της Φάρμας, των συνταγών μαγειρικής, των Survivors, της πασαρέλας των ψωνισμένων , των Deals και ουκ έστιν αριθμός όξινης τηλεοπτικής βροχής .
Αν αρχή της ανθρώπινης δημιουργίας ήταν η ανυπακοή, τότε και όπως όλα δείχνουν θα εξαφανιστεί στην αδράνεια και την πειθήνια υπακοή της..Επιλέξτε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου