ΔΥΟΥΜΕ...

 

Θεωρείστε εαυτούς εξαιρετικά τυχερούς.. Σε αυτούς που οι ράγες της ζωής τους έχουν μαζέψει αναφέρομαι. Και δεν θα τους προλάβει η μακριά νύχτα του Πέτρου της Αραγωνίας που ήδη έχει εισέλθει των πυλών του πλανήτη και απλώνεται σαν μαύρη λαδιά.. Δεν θα έρθουν φάτσα κάρτα με τη φρίκη του αίματος που θα τρέξει στους δρόμους εν ονόματι της Χιτλερικής ευγονικής. Και που την ίδια στιγμή μια χούφτα ολιγάρχες θ’ αγοραπωλούν μεταξύ τους υλικές και άυλες περιουσίες.. Γιατί όταν το λαϊκό αίμα τρέχει στα πεζοδρόμια γι αυτούς είναι ευκαιρία πλουτισμού.. Όμως. Γκεβάρες Παρτιζάνους Μακί και Ελασίτες δεν κοιλοπονά πλέον η ιστορία. Κάτι μεταμοντέρνους φλούφληδες της πρέζας που έχουν κάψει όνειρα και μυαλά γεννάει. Δύουμε υπό τα τρομοκρατικά ακούσματα ενός Βάγκνερ μόνο που την ορχήστρα σήμερα διευθύνει μια εξωνημένη επιστήμη της απανθρωπιάς.