ΧΑΡΙΣ ΣΤΟ ΣΥΝΘΕΖΑΪΖΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ
Το αναρτώ αφιερώνοντάς το στον αναγνώστη μας Γιάννη Σωρηριάδη από την Επίδαυρο που εξ έσων με πληροφόρησε στο ίνμποξ η σύζυγός του ήταν κι αυτός στα νιάτα του μέλος μουσικού γκρούπ. Αλλά και στον εαυτό μου γιατί το stand by me ήταν το πρώτο κομμάτι που εκτέλεσα ολοκληρωμένα ως.. δεκαπεντάχρονος ντραμίστας. Το είχα λατρέψει γιατί τότε μου φάνηκε βουνό η .."λειψή" μποτιά!! Και για τους αμύητους. Αντί μιας κρούσης στο ταμπούρο (συμβαδίζει με τα ακόρντα) και τρεις στη γκραγκάσα (που ακολουθεί ή ακολουθείται από τα μπάσα) αφαιρείτο η μεσαία από τις τρεις. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση εξάσκηση απαιτούσε. Ας είναι.. Υπήρξε για όλους ένας συναισθηματικός ύμνος τότε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου