ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ

 Τα κριτήρια με τα οποία η Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αναζωπύρωση της κατοχικής βίας σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού θέτουν τα καθεστωτικά επιτελεία, επικροτώντας την «ώριμη και ισορροπημένη» στάση της κυβέρνησης και της πολιτικής ουράς της. 

 

Σημειώνουν μάλιστα με αρθρογραφία στον Τύπο ότι οι εποχές που η Ελλάδα αντιδρούσε με το «θυμικό» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι το ζητούμενο σήμερα είναι να επιβεβαιώνει με κάθε αφορμή το ρόλο της ως μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και ως πόλου σταθερότητας στην περιοχή. Το υπονοούμενο είναι σαφές: 

Οι εποχές που ζούμε δεν επιτρέπουν ούτε λόγια συμπάθειας προς τους Παλαιστινίους, πολύ περισσότερο την έκφραση αλληλεγγύης από τον λαό, που καταδικάζει διαχρονικά την κατοχή και τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ.

Τώρα που οι ανταγωνισμοί οξύνονται και τα στρατόπεδα βρίσκονται σε διάταξη μάχης, τώρα που οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ έχουν απογειωθεί με αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα, τώρα που Κίνα και Ρωσία επιχειρούν ακόμα μεγαλύτερο «μπάσιμο» στην περιοχή, τώρα που η ελληνική αστική τάξη τα δίνει όλα για όλα για να αναβαθμίσει τον ρόλο της στον σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τη Μέση Ανατολή, δεν ενδείκνυται τίποτα άλλο, πέρα από την έκφραση της ανεπιφύλακτης στήριξης στο «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και ευχολόγια για αυτοσυγκράτηση «απ' όλες τις πλευρές». 

Και το θέμα ή ανάθεμα είναι αν τους κάνει την χάρη ο λαός.. Ο λαός που προετοιμάζει κινητοποιήσεις για το νέο έγκλημα κατά του  Παλαιστινιακού λαού και τη πολιτική εμπλοκής της Ελλάδας στα βρώμικα ευρωατλαντικά σχέδια.. Επειδή δεν μπορεί έχει ήδη αντιληφθεί το μέγεθος των κινδύνων που αφορούν και τη δική του ασφάλεια.