Δάκρυσα.. Κάποιοι που γνώριζαν το αδελφικό δεσμό μου με τον Κώστα τον
Ευαγγελάτο μου γράφουν ακόμη στο ίνμποξ για την οδυνηρή απώλεια Ξεχωρίζω ένα από τα μηνύματα, του Κώστα του Μπιλίση, από τα στηρίγματα των χορωδιών του, που με λύγισε:
"Καλημέρα Ευγένιε κ καλή εβδομάδα.Εφυγε ο Μαέστρος μας ξαφνικά κ αναπάντεχα...θα αργήσουμε να συνέλθουμε...ήταν φαινόμενο! Σε κέρδιζε αμέσως.Και είχε το Ταλέντο να ξεναγει στα μουσικά μονοπάτια κ ερασιτέχνες,να τους κάνει να διαβάζουν νότες.Πράγμα όχι εύκολο...!
Θυμάμαι την τηλεοπτική συνέντευξη που του πήρες το 2007.Υπάρχει ακόμα..?Αν υπάρχει θα είμαι τυχερός.Αν μπορώ να τη βάλω στα μυνήματα κ των 2 χορωδιών που είμαι μέλος κ στήριγμα,θα ήταν ενα ωραίο Ντοκουμέντο,να βλέπουμε όλοι οι συγχορωδοί,τον αείμνηστο Μαέστρο μας.Να'σαι πάντα καλά.Τα λέμε."
Η αλήθεια είναι πως είχα κατά καιρούς καταφύγει τηλεοπτικά στις μουσικές του γνώσεις υπό την αισιόδοξη θέση πως έστω και ένας να προσηλυτιζόταν στην υψιπετή μουσική τεράστιο κοινωνικό κέρδος θα ήταν.. Του υποσχέθηκα πως θα ψάξω αν και πιο ασφαλές θα ήταν να έψαχνα έναν ντιριντάχτα. Αυτός και υπό την συγκεκριμένη κουλτούρα της ιδιωτικής τηλοψίας θα είχε αρχειοθετηθεί σίγουρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου