και όλα πλέον μαρτυρούν ότι ο «αέρας αλλαγής» που θα έπνεε τάχα για τον αμερικανικό λαό και όλο τον κόσμο, μετατράπηκε σε ...φουρτούνα.
Από πού να το πρωτοπιάσει κανείς; Τόσο ο Μπάιντεν όσο και οι θιασώτες του στα σύμμαχα κράτη υπόσχονταν «ηρεμία και ασφάλεια» με την αποχώρηση Τραμπ. Αυτό που βλέπουμε, όμως, είναι κλιμάκωση της έντασης με Κίνα και Ρωσία, στα πρόθυρα της πολεμικής εμπλοκής και συνέχιση της ίδιας επιθετικής ρητορικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού για την πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.
Αλλά και στο εσωτερικό της χώρας, οι ζωές των μαύρων συνεχίζουν να ...μη μετρούν με κυβέρνηση Μπάιντεν, αν κρίνουμε από τις δολοφονίες Αφροαμερικανών που συνεχίζονται ακάθεκτες, ενώ ο ίδιος ο Πρόεδρος, ως υποψήφιος τότε, είχε εμφανιστεί διαδικτυακά στην κηδεία του Φλόιντ για να υποσχεθεί το τέλος των διακρίσεων.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που επιδίωκε ήταν να χειραγωγήσει την ψήφο των αγανακτισμένων Αφροαμερικανών και τις κινητοποιήσεις τους, που ενσωματώθηκαν τελικά στο ρεύμα της κυβερνητικής εναλλαγής στις ΗΠΑ, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Οι Αμερικανοί έχουν βέβαια τον πρώτο λόγο για τις εξελίξεις στη χώρα τους. Πρέπει όμως και εδώ να καταλογιστούν οι ευθύνες σε όλα ανεξαιρέτως τα πλην ΚΚΕ κόμματα, που προεκλογικά καλλιεργούσαν αυταπάτες και προσδοκίες στον ελληνικό λαό ότι έχει κάτι να περιμένει από τη νέα κυβέρνηση στις ΗΠΑ.
Οτι η εκλογή του Μπάιντεν και η υπερίσχυση της ατζέντας των Δημοκρατικών εκφράζουν και τα δικά του συμφέροντα. Τίποτα απ' αυτά δεν ισχύει, επιβεβαιώνοντας ότι «αέρας αλλαγής» για το λαό μπορεί να φυσήξει μόνο με τη δική του πάλη ενάντια στην αστική τάξη της χώρας του και τους διεθνείς συμμάχους της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.