ΛΑΟΣ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ

 Ενοχλήθηκαν λέει οι νεοχλεχλέδες από το σκίτσο της ΕΦΣΥΝ για τον
παραλληλισμό της χώρας με Κολομβία επ  αφορμής της δολοφονίας του συναδέλφου Καραϊβάζ.. 

 

Και πήραν φωτιά τα αόρατα πληκτρολόγια συσχετισμού της μαφιόζικής δολοφονίας με την 17^η Νοέμβρη.. Η δημοκοπία στο απόγειό της. 

 

 

Η ανίερη εξίσωση των πολιτικών εκτελέσεων με την δράση των νονών της νύχτας σε ευθεία γραμμή.. Κάτι σαν να λέμε νεφρά κι αρχίδια  ίδια γεύση.. 

Η αλήθεια είναι πως ένας δικηγόρος από μόνος δεν συνιστά φονική απειλή αν και επί των καπιταλιστικών καθεστώτων καμιά εκατοστή από δαύτους στο πάτο της θάλασσας είναι μια καλή αρχή. Κι από την άλλη ένας μονοψήφιος αριθμός νονών της νεοφιλεύθερης πολιτικής και επιχειρηματικής μαφίας αυθαιρέτως γενικεύεται υπό τον χαρακτηρισμό Κολομβία. 

Από κοινού όμως παραπέμπουν ευθέως ή σε επανάσταση ή σε σύσταση τρομοκρατικής απειλής. Το κατά ποίου έχει αξία επομένως. 

Επειδή στη περίπτωση της λαϊκής εξέγερσης οι κάνες των όπλων στρέφονται κατά της ολιγαρχίας που καταδυναστεύει τον λαό. Τα θύματα είναι συγκεκριμένα και φέρουν ακεραία  την ηθική αυτουργία για την θεσμοθετημένη ανθρωποκαταστροφή. 

Στην αντίθετη περίπτωση, οι θύτες -κατά κανόνα μέλη και στελέχη της ακροδεξιάς- τα επιλέγουν ανάμεσα στον λαό όπως επί παραδείγματι ο Παύλος ο Φύσσας. Και πάντα υπό την πολιτική κάλυψη των διαχειριστών της εξουσίας  που τους εξασφαλίζει την ατιμωρησία. 

Το ότι αποκαλύφθηκε εξ αιτίας μιας αφελούς, ή μη ενταγμένης στο κύκλωμα αστυνομικού, η κυκλώπεια έκνομη δράση των μελών της εγκληματικής οργάνωσης, μπορεί να μην παραπέμπει καθ υποχρέωση σε πολιτική γραμμή. Το θράσος του δολοφόνου με την επίδειξη της κομματικής του ιδιότητας και η αλαζονεία των υπολοίπων το αντίθετο ακριβώς αποδεικνύουν.  

 Κατά συνέπεια γιατί ενοχλήθηκε η κυρία Πελώνη από μια ψηφιακή εικόνα που σκιαγραφεί συνειρμικά τον πρωθυπουργό ως ηθικό αυτουργό της ταχύτατης μετάλλαξης της χώρας σε Κολομβία; 

Τι άλλο μπορεί να υποστεί μια χώρα που έχει ξεπουληθεί στα κοράκια του κεφαλαίου υπό το μιαρό καθεστώς των οποίων δρα κάθε βδέλυγμα από τα όποια NOOR ONE επί παραδείγματι; 

Συνθλίβεται ο λαός κάτω από νόμους τερατουργήματα και το πολιτικό τσίρκο νομίζει πως με δημοκοπικές πιρουέτες, όπως οι κώλοι των μαϊμούδων, μπορεί εσαεί να παραπλανεί; Αν συμβεί τότε συμπερασματικά καταλήγω πως ένας λαός που εξαπατάται δεύτερη και τρίτη φορά είναι συνεργός στην απάτη.. Και δυστυχώς είναι πιο εύκολο να εξαπατήσεις κάποιον από το να τον πείσεις πως έχει εξαπατηθεί..