διεκδικούν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, όπως μαζικά και τακτικά τεστ με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας, ιχνηλάτηση κ.ο.κ.
Τι από όλα αυτά κάνει η εργοδοσία, ειδικά στους πιο μαζικούς χώρους; Κατά κανόνα δεν κάνει τίποτα, εκθέτοντας τους εργαζόμενους σε τεράστιους κινδύνους και διασπείροντας τον ιό, κάτι που φαίνεται άλλωστε από την επιδημιολογική επιβάρυνση περιοχών όπου συγκεντρώνονται μεγάλες επιχειρήσεις. Δύο περιστατικά όμως των τελευταίων ημερών είναι αποκαλυπτικά για το τι σημαίνει εργοδοτικό ξεσάλωμα με τις πλάτες της κυβέρνησης:
Την περασμένη Παρασκευή, εργαζόμενος συνδικαλιστής στον κλάδο του Μετάλλου απολύθηκε από εταιρεία στον Ασπρόπυργο, επειδή απαίτησε μέτρα προστασίας στον χώρο δουλειάς, μετά από απανωτά κρούσματα κορονοϊού σε συναδέλφους του.
Χτες, μέρα πανεργατικής απεργίας στο Θριάσιο Πεδίο, άλλη εταιρεία εκβίαζε τους εργαζόμενους που ήθελαν να απεργήσουν ότι θα πρέπει να κάνουν δύο μοριακά τεστ, πληρωμένα από την τσέπη τους, πριν γυρίσουν στη δουλειά, και μέχρι τότε δεν θα πληρώνονται!
Θυμίζουμε ότι πριν από λίγο καιρό η εργοδοσία μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού απαγόρευσε την είσοδο στις εγκαταστάσεις της σε εργαζόμενους που συμμετείχαν σε απεργιακή συγκέντρωση ενάντια σε απολύσεις!
Ολα κι όλα λοιπόν... Μπορεί οι εργοδότες να μη δίνουν δεκάρα τσακιστή για το πώς φτάνει καθημερινά ο εργαζόμενος στη δουλειά, αν «παστώνεται» μέσα σε λεωφορεία και Μετρό, μπορεί να τον βάζουν να εργάζεται σε ακατάλληλες συνθήκες, να μη φροντίζουν ούτε για τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, αλλά τα ...«υγειονομικά πρωτόκολλα» ενεργοποιούνται σαν συναγερμός μόλις τολμήσουν οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν.
Είτε με
συνδικαλιστικές διώξεις, είτε με καψόνια (λες και ο κορονοϊός επιτίθεται
μόνο σε απεργούς...) στοχοποιούν όποιον σηκώνει κεφάλι στις σημερινές
δύσκολες συνθήκες. Ακόμα κι έτσι όμως, δείχνουν τι είναι αυτό που τους
φοβίζει: Η συλλογική δράση, η οργάνωση και η διεκδίκηση μέσα στους
χώρους δουλειάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου