Ο βασιλιάς της επιθετικής ροκ μπαλάντας .. Με την γενιά μας προνομιούχα ακροάτριά του.. Που όχι μόνον αντέχουμε αλλά ψαχνόμαστε, αγωνιούμε για το αν το επόμενο δημιούργημά του θα γίνει το αμορτισέρ μαξιλάρι που θ απορροφήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς. Τους καθημερινούς μικρούς θανάτους στο άθροισμα των οποίων θα συναντηθούμε με τον οριστικό. Κι εγώ ν αγωνιώ για την ανάσα του αξιότερου για μένα έλληνα μουσουργού και επί δεκαετίες αδελφικού φίλου – ο ορισμός είναι ελλιπής αλλά μέσα στον ασθματικό μου πνιγμό δεν βρήκα κάτι που ν αποδίδει τους δεσμούς της σχέσης μας --που χτυπημένος άγρια από τον γαμημένο τον καρκίνο δίνει μάχες από τ άσπρο κρεβάτι.. Και να προσεύχομαι σε ένα θαύμα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου