Μούγκα στη στρούγκα οι εγχώριοι υπερπατριώτες με τους λύκους ν αλυχτούν απειλητικά. Συμφωνίες επί της Ελληνικής ΑΟΖ ακυρώνονται για να επιβεβαιωθούν μετά μερικώς και αφού έχουν αποδοθεί με βρεφονηπιακά επιχειρήματα σε διαβολάκους του τυπογραφείου.
Και πότε; Την ίδια στιγμή που οι εντεταλμένοι του ευρωπαϊκού ιερατείου εφαρμόζουν κατά γράμμα τις εντολές του. Νόμος και τάξη. Που πράγματι επιβάλλεται αλλά επί της Ανατολικής Μεσογείου και εσχάτως επί του Αιγαίου από τον Ερντογάν.
Ο βήμα το βήμα Τουρκικός επεκτατισμός ενώπιόν μας δια μέσου της «Γαλάζιας Πατρίδας» και της περικύκλωσης της Κύπρου από τα ερευνητικά του σκάφη με στόχο τον πλήρη έλεγχο της περιοχής. Αμήχανη η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις προφανώς αναμένοντας το επισφαλές μάνα εκ των ευρωπαϊκών ουρανών που όμως δεν θα έρθει ποτέ γιατί:
Κάθε μία από τις τρεις ευρωπαϊκές υπερδυνάμεις – Γερμανία Γαλλία Ιταλία-- κρύβεται πίσω από τα δικά της συμφέροντα απέναντι στη Τουρκία πρωταρχικός στόχος των οποίων είναι ν αποτραπεί ο εναγκαλισμός της με την Ρωσία.
Οι κατά συρροή και εξακολούθηση παλινωδίες τους έναντι των Ελληνικών αιτημάτων συνετισμού της γείτονος χώρας, το αποδεικνύουν πασιφανώς. Τα αλισβερίσια ένθεν κακείθεν των ενδιαφερομένων να μολύνουν επικίνδυνα το περιβάλλον με την ελληνική πλευρά να φορά φίμωτρο κορωναϊού.
Ο Πούτιν πήρε εντολή κατασκευής πυρηνικού σταθμού στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας η Γερμανία εξακολουθεί να ενισχύει τον Ερντογάν τεχνολογικά με συναλλαγές ύψους ογδόντα δις ευρώ ετησίως και ο Μακρόν αφού εξάντλησε κάθε πιθανότητα προέκτασης των πωλήσεων όπλων πέραν των Ραφάλ στην Ελλάδα, βρήκε εσχάτως πεδίο δημιουργικής συνεννόησης με τον Τούρκο ήγέτη.
Κατόπιν αυτών όστις αναμένει κυρώσεις κατά μιας χώρας πειρατή είναι τουλαχιστον φαιδρός. Πολλώ δε μάλλον όταν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, εμείς, ούτε καν ψελλίζουμε το βέτο έναντι της τελωνιακής τους ένωσης με τον ευρωπαϊκό αχταρμά.
Η πλήρης απομόνωσή μας είναι προ των πυλών και όλες οι τριμερείς και τετραμερεις συμφωνίες με τις γείτονες χώρες χώρες, είναι θεατρικές παραστάσεις μιας Σεφερλιάδας. Επειδή στη πράξη κάθε μία από αυτές ενεργεί στη βάση ευκαιριακών συμμαχιών και όχι ισχυρών ιστορικών η πολιτικών και κοινωνικών δεσμών, όπως αυτές που διατηρούσαμε αλλά σπάσαμε με την πολύπαθη Συρία. .
Και το χείριστο. Οσάκις μας πρότεινε χείρα βοηθείας ο Πούτιν την απορρίψαμε μετά πολλών επαίνων αφού υποταγμένοι στη λογική του «ανήκομεν εις την Δύσιν» ούτε το εμβόλιό του δεν τολμήσαμε να προμηθευτούμε. Δίχως σε αυτό να συμπεριλαμβάνω και τον τράγο της Κωσταντινούπολης που ως μη όφειλε αναγνώρισε προκλητικά το αυτοκέφαλο των Ουκρανών φασιστών. Αφοπλισμένοι έτσι από κάθε εναλλακτική, καταφεύγουμε στη γνωστή τακτική του στρίβειν δια του αρραβώνος με τις διερευνητικές των ροταριανών ομίλων.
Κι αν κατι εξασφαλίζεται δια αυτού είναι να δίνουν χρόνο επιβολής ενός διεθνούς δικαίου όπως η Τουρκία αυθαιρέτως το αντιλαμβάνεται. Απλώς μετατίθεται το μοιραίο. Το νομοτελειακά αναπόφευκτο. Η σύγκρουση.
Μα ακόμη και σε αυτή τη περίπτωση τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο δεν θα τον έχουμε εμέις. Αλλά οι σκηνοθέτες του θρίλερ το σενάριο του οποίου γράφεται ακόμη στη Νατοϊκή λυκοφωλιά. Σενάριο το τέλος του οποιου δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος.
Με την πλήρη στρατιωτική οικονομική και πολιτική εξάρτησή μας από αυτή το αποτέλεσμα θα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, με την αποικία να ματώνει ξανά αφού κανένας θεός δεν ελεεί τους μαλάκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου