Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Μητσοτακικού "είναι", πια φαντάζει --αρχής γενομένης της πανδημίας και δευτερευόντως των μεσαιωνικών νόμων που διέρχονται από τη βουλή στο πιο βαθύ της σκοτάδι-- σαν φωτεινή επιγραφή.
Η τύπου Γκέμπελς προπαγάνδα για τις ηρωικές μάχες κατά της νέας μάστιγας ή αν θέλετε του πρώτου παγκόσμιου βιοχημικού πολέμου, διαλύονται άμα τη εμφανίσει τους στα κοινωνικά δίκτυα και καθιστούν τις δημοσκοπήσεις παραγγελιές γράμματος νεκρού.
Το λαϊκό εισόδημα εξανεμίζεται κι ο δοτός των Βρυξελλών εστιάζει σε κινήσεις τακτικής με την λαϊκίστικη διανομή ψίχουλων παραπλάνησης προκειμένου ν ανασχέσει τις τρομακτικές απώλειες ακόμη και εκείνων των μικροαστών της Αγίας Μικροϊδιοκτησίας.
Η ανεργία φουντώνει ξανά στη λογική του ακορντεόν και οι όποιες υπηρεσίες, γιατί πρωτογενής παραγωγή δεν υφίσταται, βιώνουν το πράσινο μίλι τους ελάχιστα πριν την οικονομική εκτέλεσή τους.
Απόδειξη ακόμη και τα εξ οικείων πυρά που δέχεται ακόμη και από εκείνο το πολιτικό παχύδερμο τον Βενιζέλο, που προτρέπει προκειμένου να εισέλθει στο γήπεδο ξανά υπό άγνωστη προς το παρόν φανέλα, τονίζοντας πως:
Οφείλουμε να περάσουμε την υγειονομική κρίση (και μάλλον όχι μονον σε ένα) σε σχήμα διαχείρισης μιας ευρύτερης κοινοβουλευτικής στήριξης!! Κι όλ’ αυτά υπό την εσωτερική αντιμετώπιση των κοινωνικών πιέσεων, που δείχνουν πως οι αντοχές του λαού βρίσκονται στην αρχή του πολιτικού του τέλους, όταν μάλιστα καλείται κάτω από την Ευρωενωσιακή μπότα της Γερμανίας και τους Αμερικανικούς εκβιασμούς να συνομολογήσει τις δικές του μεγάλες ή μικρές Πρέσπες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Πλέον δε αυτών καλείται να βρει λύσεις και έναντι της απλής αναλογικής η οποία θέτει τους δικούς της φραγμούς ή περιορισμούς.
Τι είναι ολοφάνερο πως επιδιώκει; Να διατηρήσει τον έλεγχο υπονομεύοντας συμμαχικά αντιπολιτευτικά σχήματα που θα οδηγήσουν σε στέρεες κυβερνήσεις έτσι ώστε να καταφύγει σε δεύτερες εκλογές με ενισχυμενη αναλογική. Γι αυτό η γλοιώδης αναφορά και του Χρυσοχοΐδη προς τους νέους κολακεύοντας προκλητικα τα ταπεινότερα των ενστίκτων τους "Κι εγώ στους δρόμους θα έβγαινα.." Με τους νέους όμως να μην τσιμπούν.
Έτσι ως έχουν τα πραγματα ωστόσο, η έγκριση των εκλογών θα προκύψει με την σύμφωνη γνώμη των επικυρίαρχων κι αυτοί δεν μοιάζουν ιδανικοί αυτόχειρες. Δεν πρόκειται να διακινδυνέψουν τα εν Ελλάδι κεκτημένα τους ή αν θέλετε λεηλατημένα τους.
Θα τον σταυρώσουν στην καρέκλα του έως ότου τον εξευτελίσουν εντελώς και κυρίως υποδαυλίσουν την Μακιαβελικη διαίρεση της αντιπολίτευσης, για να εμφανιστεί ο γιος του εφιάλτη ως η μόνη ρεαλιστική λυση. Και θα το κάνουν επειδή στις κοινωνικές μετρήσεις έχει το δίχως άλλο καταγραφεί όχι απλώς η δυσφορία αλλά ο θυμός σε ηλικίες μεταξύ 18 και 35 ετών. Στο πλέον δυναμικό κοινό δηλαδή.
Κάτι για το οποίο είχα προ καιρού και επιμόνως καταθέσει ότι: Από τη στιγμή που εξήλθαν στους δρόμους της φωτιάς τα νιάτα το καθεστώς είναι νεκρό και απλώς αναμένεται να του το ανακοινώσει ο ληξίαρχος λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου