μου) που με παρακολουθεί για να μου επιβάλλει την αποστασιοποίηση προς ώρας—δυο τρεις μέρες εννοούσε—από οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Η αρχηγίνα διέταξε και τα σκυλιά δεμένα.. Κι εγώ που ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα υποτασσόμουν στα κελεύσματα ενός θηλυκού βαράω κάτι στρατιωτικές προσοχές που ούτε τα τάγματα εφόδου στον σχιζοφρενή Χίτλερ δεν έχουν επιδείξει.
Κάποιοι συνάδελφοί της – άπαντες στο νοσοκομείο στέκουν στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα κι αγέλαστα εμπρός της—μου ψιθύρισαν συμβουλευτικά πως πράττω άριστα και προς απόδειξη αυτού μου διηγήθηκαν σε τίτλους την εξής ιστορία:
Πριν χρόνια είχε αναλάβει νεαρό συνάδελφο – ναι δημοσιογράφο από τον Αντένα—δεν τον είχα γνωρίσει, υπό το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με το δικό μου. Ξεκίνησε τον αγώνα της μαζί του που σε μικρό χρονικό διάστημα αποδείχθηκε νικηφόρος. Τόσο που ο συνάδελφος προχώρησε σε γάμο από τον οποίο απόκτησε δύο παιδιά με την οικογένεια να την ευγνωμονεί.
Έλα όμως που όταν είσαι νέος και ιδία δημοσιογράφος δεν έχεις μάθει ακόμη ν ακούς προσεκτικά και που οι ηρωισμοί τρέχουν σαν αίμα στις φλέβες σου; Δεν πρόσεξε έτσι μια επισήμανσή της που έμοιαζε καμπανάκι συναγερμού. «Δεν θα βρεθείς ποτέ σε τοξικό περιβάλλον του είπε όπου η ατμόσφαιρα θ’ απειλήσει τα πνευμόνια σου» Όσο τ’ ακουσα εγώ σήμερα άλλο τόσο τ’ ακουσε κι αυτός τότε.
Κι όταν είχε αρπάξει ο Καρέας φωτιά με δυο τρεις αν θυμάμαι καλά πυροσβέστες νεκρούς από εισπνοές της αιθαλομίχλης, αυτός θεώρησε πως ο Κυριακού θα τον βράβευε με τον χρυσό Φοίνικα των ΜΜΕ αν επέστρεφε στο κανάλι μπαρουτοκαπνισμένος. Το δίχως άλλο άξιο ρεπορτάζ προβλήθηκε αλλά μαζί με αυτό προβλήθηκε σαν φωτεινή επιγραφή και η προειδοποίησή της.
Η κατάστασή του επιδεινώθηκε και γρήγορα ο άτυχος συνάδελφος κατέληξε όχι από τον καρκίνο αλλά τις παράπλευρες απώλειες που προκαλεί η καταστολή του ανοσοποιητικού και εν προκειμένω στους πνεύμονές του. Για να μου εξομολογηθούν πως κατόπιν αυτού παρήλθαν μήνες για να συνέλθει η γιατρός μου.
Σπάνιες ιατρικές ευαισθησίες που πάντως δεν προκύπτουν από τα ιατρικά βαποράκια του επιστημονικού τουρισμού. Αλλά από μια άξια επιστήμονα που σε όλα τα ερωτήματα απαντά με μια λέξη. Ο άνθρωπος.
Κάτι λοιπόν που την ενόχλησε είδε χθες στις εβδομαδιαίες εξετάσεις μου και ξεκίνησε να επιμερίζει το σώμα μου στο επιμέρους κι εμένα απαντώντας στο ερώτημα αν έχω κόψει ή έστω ελαττώσει το τσιγάρο να ψεύδομαι ασυστόλως.
Σιγά μην την εξαπάτησα.. Επειδή η απάντησή της ήταν στεγνή. «Δεν θα το πω άλλη φορά μου είπε» και μου θύμισε το έγγραφο του νοσοκομείου που κρατώ πάντα στο πορτοφόλι μου: «Αν για οποιαδήποτε αιτία παραστεί ανάγκη μεταφοράς του κ. Ανδρικόπουλου σε νοσηλευτικό ίδρυμα αυτό θα πρέπει να είναι του Γεννηματά».
Ούτε ασπιρίνη δεν μου δίνουν στον ασφαλιστικό μου φορέα αν δεν ερωτηθεί. Νοσηλεύτηκα προσβεβλημένος από τροφική δηλητηρίαση στο Ερρίκος Ντυνάν τον περασμένο Σεπτέμβρη για ένα μήνα και επικοινωνούσε καθημερινά δίνοντας οδηγίες.
Άρχισα έτσι την περιφορά μου στα διαγνωστικά με τ’ αποτελέσματα ως αυτή τη στιγμή εμψυχωτικά. Άπασες οι εξετάσεις αρνητικές. Αν εξακολουθήσει και σήμερα η ίδια εικόνα τότε η μόνη άρνηση που θα προκύψει στον ιστότοπό μου θα είναι αυτή που καθημερινά διασταυρώνεστε μαζί της και που από αύριο θα πιάσω το νήμα από εκεί που το διέκοψα. Προς τα πάσης φύσεως ανδρείκελα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου