Kατοπιν ..ωρίμου σκέψεως

 Ημέρα σχόλης σήμερα, όχι και πολύ διαφορετική από τις άλλες της εβδομάδας έτσι όπως τις έχουν διαμορφώσει οι κρίσεις του καπιταλιστικού αφανισμού. 

Η κυβερνητική πολιτική συμμορία εκτελεί κανονικά και σύμφωνα με τις εντολές των επικυρίαρχων, μια κοινωνία, που διακατέχεται υπό πλήρη σύγχυση. Εμφανίζει έτσι συμπτώματα πτώματος σε αποσύνθεση. 

Η κατάθλιψη είναι ένα από αυτά συνέπεια του οποίου είναι να κλείνεται στο καβούκι της κι όταν εξέρχεται να το κάνει στρεφόμενη κατά του εαυτού της με αλλεπάλληλες καταγγελίες φρίκης κυρίως ερωτικού περιεχομένου. 

Σέρνεται έτσι ξεφτιλίζοντας αλλά και αυτοεξευτελιζόμενη στα ακροατήρια επικαλούμενη την ηθική παρακμή που νομοτελειακά είναι παράγωγο της οικονομικής. 

 

Τα σημεία και τέρατα που με δέος παρακολουθεί πολιτικό προϊόν είναι γιατί προκύπτει από την ολική παράδοση των Μέσων Μαζικών εγκλημάτων στη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη. 

Αυτή και τα τσιράκια της προβάλλουν τρεις δεκαετίες τώρα κάθε κοινωνικό κατακάθι πλάι σε χολυγουντιανές μυθοπλασίες μιας κουλτούρας αποτύπωμα από της δύσης τα σκατά, με την οικογένεια να στέκει ανήμπορη στην υπεράσπιση των απογόνων της. 

Μια τέτοια οικογένεια είναι και εκείνη του 13χρονου που αποπλανήθηκε από την 36χρονη καθηγήτριά του. Αρχικά αναφέρεται στη δικογραφία οι γονείς ήταν διστακτικοί στην επί των αστυνομικών αρχών προσφυγή. Για τη ψυχική προστασία του γιου τους. 

Αλλά διαβάζοντας τα μεταξύ του ανηλίκου και του παιδιού τους μηνύματα τρομοκρατήθηκαν επειδή η αχαλίνωτη καθηγήτρια αναφερόταν σε αρπαγή του παιδιού και φυγή στο εξωτερικό κατά κυριολεξία. 

Και το έπραξαν κατόπιν ωρίμου σκέψεως. Λένε πως η δεύτερη σκέψη είναι πάντα καλλίτερη από την πρώτη. Σύμφωνοι. Μήπως όμως να κατέφευγαν και σε μία τρίτη κατά την οποία ότι βάζεις στη κάλπη το βάζεις και στο σπίτι σου; Από τη ρίζα σαπίζει το δέντρο που παράγει δηλητηριώδεις καρπούς.