Για όσους όμως έχουμε διέλθει των αμφιθεάτρων, δεν μασάμε. Γιατί στο ψηφιακό παραμύθι τους ο δράκος είναι το ίδιο, το εχθρικό προς τον λαό, καθεστώς, που τα διατρέφει πλουσιοπάροχα.
Είναι αυτοί που μέσα στα τελευταία 25 χρόνια έχουν αποψιλώσει μια εκτεταμένη παραγωγή για να την συρρικνώσουν στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού. Κι αυτό κάθε νέα αλλά υποψιασμένη φοιτητική γενιά το γνωρίζει. Τι;
Πως εξερχόμενη της όποιας σχολής, οι πιθανότητες ν’ απασχοληθεί στο αντικείμενο των σπουδών της μέσα σε μια αγορά που προσφέρει θέσεις εργασίας μαγείρων καμαριέρων και σερβιτόρων, είναι από ελάχιστες ως μηδενικές. Για να διερωτάται ποια η χρεία τόσων κόπων μάταιης γνώσης, αφού θα ενσωματωθεί σε έναν κλάδο ο οποίος: Δεν απαιτεί παρά μια διμηνιαία εκπαίδευση.
Δεδομένης επιπλέον της οικογενειακής οικονομικής καχεξίας που τον εξαναγκάζει να εργαστεί ευκαιριακά και μάλιστα υπό τις άγριες συνθήκες συμβάσεων εργασίας -- ούτε ο Λεοπόλδος του Κογκό είχε φανταστεί-- εγκαταλείπει προσωρινά τις σπουδές ελάχιστα πριν να κόψει το νήμα της πιστοποίησής του. Με λόγια απλά πριν από το πτυχίο που υπό άλλες προϋποθέσεις θα του άνοιγε διάπλατα την πόρτα σ’ ένα ευοίωνο μέλλον.
Κομβικό σημείο που οι νεοφιλελεύθεροι της παραγωγικής ερήμου ανεμίζουν ως σημαία για να επιβάλλουν συνολικά μέτρα αποτροπής στη μόρφωση -- αφού θα βρείτε λουκέτα τι τις θέλετε τις σπουδές;-- και πότε:
Όταν είναι αυτοί που μετά το Ελσίνκι προκάλεσαν κατ’ εντολή της εοκικής σφηκο-φωλιάς την παραγωγική ξηρασία.
Αλλά και σε κάθε περίπτωση θ αναρωτηθείτε γιατί αυτή η επιμονή στη διαγραφή τους, όταν κάλλιστα μπορεί να τους εγκαταλείψει στη καπιταλιστική κόλαση της αγοράς. Επειδή κάθε πτυχιούχος ή πανεπιστημιακός τελειόφοιτος που κατακερματίζεται σε δουλειές του ποδαριού, είναι μια εν δυνάμει κινούμενη πολιτική βόμβα οργής στα θεμέλια του καθεστώτος.
Παίρνει έτσι μέτρα αποτροπής όχι αποκλειστικά για τους αιώνιους φοιτητές, αλλά και για τον αριθμό των εισακτέων, τους οποίους χαρακτηρίζει προσβλητικά υπεράριθμους. Κάτι σαν περιθωριακούς που όμως η παιδεία τους αφυπνίζει. Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει μονάδα μέτρησης της γνώσης έτσι ώστε αυτή να μοιάζει ομόρρυθμος εταιρία περιορισμένης ευθύνης. Είναι άπειρη, όπως και το Σύμπαν. Και οι διάκονοί της αφυπνίζονται εξ αιτίας μιας σειράς πολιτικών και οικονομικών αλλά αναπάντητων ερωτηματικών, που μόνον δια τριβής με την πραγματικότητα απαντώνται.Ένας ληστής μοναχός λένε οι Νοτιοαμερικανοί είναι ένας υποψήφιος τρόφιμος των αστικών φυλακών. Συντροφιά με δικηγόρο όμως εξελίσσεται σε επανάσταση η σχέση.
Γιατί όσοι από τις λαϊκές οικογένειες αποφασίζουν να θυσιαστούν για να περάσουν οι απόγονοί τους στην επόμενη πίστα, (οι άλλες της άρχουσας τάξης επιλέγουν τα γνωστά πανεπιστήμια των χορηγιών της αλλοδαπής), ξέρουν πως θα διδάσκονται αεί διδασκόμενοι ως να επρόκειτο να ζήσουν για πάντα, για να ζήσουν με ένταση υπό την βεβαιότητα πως θα πεθάνουν την επομένη.
Αν επομένως σήμερα, δεν μετατρέψει η μαθητιώσα και η φοιτητιώσα νεολαία τα νομοσχέδια σε κουρελόχαρτα, τότε αύριο θα είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου