ΠΡΟΕΞΟΦΛΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

 ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΪΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΛΕΗΜΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΌΣ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΕΚΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ

 

 

 Κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των καπιταλιστικών ομίλων είναι το λεγόμενο «κοινωνικό μοντέλο στη μετά - Covid εποχή», που παρουσίασε στο άτυπο Συμβούλιο υπουργών Εργασίας της ΕΕ ο υφυπουργός Εργασίας Π. Τσακλόγου. 

Ενώ πέφτει πολύ κλάμα για το «μέλλον της απασχόλησης» και για τους εργαζόμενους που θα κινδυνέψουν να χάσουν τη δουλειά τους, η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι ο πραγματικός «καημός» της είναι η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. 

Τους «μικρούς», όπως όλα δείχνουν, θα τους φάει η μαρμάγκα του ανταγωνισμού, μαζί και τους όποιους εργαζόμενους σε αυτές τις επιχειρήσεις. Οπως χαρακτηριστικά είπε στο Συμβούλιο ο υφυπουργός, «κάποιες επιχειρήσεις που υποστηρίχθηκαν από την κυβέρνηση και παρέμειναν "ζωντανές", ίσως να μην καταφέρουν να επιβιώσουν στην περίοδο μετά την πανδημία». 

Η πρόβλεψη αυτή αφορά ένα μέρος των επιχειρήσεων σε κλάδους που χτυπιούνται ιδιαίτερα από την πανδημία και την κρίση. 

Κυρίως όμως αυτή η τάση θα συμπαρασύρει μικροεπιχειρηματίες, που και πριν την κρίση «έπνεαν τα λοίσθια», σε συνθήκες ασφυξίας από τα δάνεια, τους φόρους και τις άλλες συσσωρευμένες υποχρεώσεις. 

Με τη διαπίστωση της κυβέρνησης, ότι παρά τη στήριξή τους δεν πρόκειται να επιβιώσουν, επιβεβαιώνεται ότι τα όποια προσωρινά μέτρα πάρθηκαν την προηγούμενη περίοδο, μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις των βιοπαλαιστών ΕΒΕ μερικούς μήνες πιο πίσω, δεν είναι ικανά να προσφέρουν ουσιαστική ανακούφιση, πόσο μάλλον να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα την επιβίωσή τους...

 

Για τις επιχειρήσεις όμως που ...ατενίζουν με αισιοδοξία τη μετά - Covid εποχή, η κυβέρνηση βγάζει ολοένα και περισσότερα λαγουδάκια από το καπέλο της και σύμφωνα με τον υφυπουργό σχεδιάζει να δώσει «έμφαση σε πολιτικές βελτίωσης της παραγωγικότητας, όπως η κατάρτιση του εργατικού δυναμικού, ειδικά σε ψηφιακές και "πράσινες" δεξιότητες, παράλληλα με την ειδική μέριμνα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε επιλεγμένους τομείς μέσω μερικής ή ολικής χρηματοδότησης των ασφαλιστικών εισφορών». 

Δηλαδή, με πρόσχημα την ανεργία, από τη μια θα χρηματοδοτηθεί η κατάρτιση εργαζομένων σε δυναμικούς κλάδους της οικονομίας, όπου το κεφάλαιο καίγεται να επενδύσει με γενναία κρατική υποστήριξη και, από την άλλη, το φτηνό αυτό εργατικό δυναμικό θα «κοστίζει» ακόμα λιγότερο στη μεγαλοεργοδοσία, με τη στοχευμένη επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών. 

Να λοιπόν πώς χτίζεται το «θαύμα» της ανάκαμψης, για το οποίο κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρήσεις κάνουν «τάματα» αυτές τις μέρες: Με χρήμα και διευκολύνσεις από το κράτος, από τα λεφτά δηλαδή του λαού, με ένταση της εκμετάλλευσης, από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην παραγωγή και με ακόμα φτηνότερους εργαζόμενους, μια και το κράτος δεν αναλαμβάνει μόνο την κατάρτισή τους για λογαριασμό της εργοδοσίας, αλλά και το κόστος της ασφάλισής τους, μετακυλίοντάς το στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή στις τσέπες των ίδιων των εργαζομένων και του λαού.