Κατά ποιο τρόπο;
Θα είναι απρόσωπο και θα έχει συσταθεί από υπαλλήλους που θα έχουν απολύτως ενστερνιστεί την υλοποίηση της πολιτικής της έτσι ώστε ακόμη και σε περιπτώσεις ακυβερνησίας, το καράβι θα πλέει στη ρότα που έχει από τα πριν χαραχθεί.
Κάτι που κατά το παράδειγμα των βόρειων ευρωπαϊκών κρατών, ήταν ευχή στα χείλη πολλών τα προηγούμενα χρόνια για να γίνει επί των ημερών πράξη. Θα εφαρμόζοντα έτσι οι μνημονιακοί νόμοι, δίχως να απαιτείται υπουργική παρέμβαση, αφού έτσι κι αλλιώς ψηφίζονται σχεδόν αμετάφραστοι στη Βουλή.
Θα πρόκειται δηλαδή και όπως γράφει η Δέσποινα Κουτσούμπα για ένα απολιτικοποιημένο κράτος του οποίου οι κρατικοί λειτουργοί θα πατούν στο χαλί των μνημονιακών επιταγών. Θα έχετε προσέξει σε διάφορες εξωτερικές ανταποκρίσεις την «μνημειώδη» φράση που εκστομίζεται κυρίως από τους ένστολους της καταστολής «πως δεν πρόκειται για κάτι προσωπικό τη δουλειά μου κάνω» όταν σε ξυλοκοπούν. Φανταστείτε τη μεταφορά της σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου της αποικίας.
Ο εφοριακός επί παραδείγματι διά του υπερβάλλοντος ζήλου του θα σε πετσοκόβει άνευ ετέρας -- στην βάση αυτής της ωμής εντολής του νόμου Μητσοτάκη-- , επί το εφαρμοστέο του οποίου θα αξιολογείται. Για ν αναβαθμιστεί τόσο οικονομικά όσο και διοικητικά. Η κατάσταση επί των ημερών μας της υγείας δείχνει ήδη τον δρόμο.
«Η υγεία σου κόντρα στην ανέλιξή του. Τα δημόσια νοσοκομεία υποχρηματοδοτούνται για να τελούν καταμεσής της πανδημίας μερικές ανάσες πριν από την πλήρη διάλυσή τους. Οι κανονιστικές διατάξεις το αποδεικνύουν. Και ο υπάλληλος θα επιδοκιμάζεται
Ο δημόσιος υπάλληλος είτε είναι γιατρός είτε είναι διοικητικός θα αξιολογείται στη βάση πόσων τυπικών προσκομμάτων προέβαλε στον άνεργο ή στον ασθενή για να αμφισβητήσει το αίτημά του. Αν πλάι σε αυτά παραθέσετε την αξιολόγηση, την εντατικοποίηση της εργασίας, το πειθαρχικό δίκαιο και την ιδεολογική πειθαρχία, (κάτι σαν το μετεμφυλιακό πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων δηλαδή) θα έχετε την εικόνα ενός δημοσίου εχθρό στον λαό.
Αν δεν έχουν πλήρως εφαρμοστεί οφείλεται στις κινηματικές αντιστάσεις που έχουν αναπτυχθεί και που μπορεί να μοιάζουν μικρές, αλλά στη περίπτωση που το καθεστώς επιμείνει θα εξαπλωθούν επικίνδυνα για τους μπιστικούς των τοκογλύφων. Ακολουθείται έτσι η μέθοδος του Μυθριδατισμού. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως οι εξουσιαστές έχουν αποστασιοποιηθεί των στόχων τους.
Η εικόνα του σημερινού απρόσωπου δημοσίου είναι απολύτως ευκρινής. Τόσο στο σκληρό δημόσιο όσο και σ’ εκείνο που που καλείται «παράλληλο δημόσιο» και κατ’ ουσία πρόκειται για το γνωστό σε όλους «παρακράτος» έχουν ήδη θεσμοθετηθεί με παράλληλες διεργασίες.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν η σύσταση μιας ολόκληρης γραμματείας στα Υπουργεία Ναυτιλίας και τουρισμού οι διευθύνσεις και τα τμήματα της οποίας λειτουργούσαν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του επενδυτή οποίος: Έβαζε το χέρι στη τσέπη αποκλειστικά για να ξύσει τα’ αρχίδια του.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Διεύθυνση αδειοδοτήσεων, με τμήμα αρχαιολογικών αδειών, δασών, αιγιαλού παραλίας, πολεοδομίας, περιβαλλοντικών όρων, αναλαμβάνει εξολοκλήρου να φέρει σε πέρας την αδειοδότηση του επενδυτή, ο οποίος απλώς καταθέτει μια «ιδέα» και μετά έχει μια ολόκληρη υπηρεσία του δημοσίου να δουλεύει για πάρτη του.
Αυτή η Γενική Γραμματεία αναλαμβάνει ακόμη και τα φορολογικά κίνητρα, ενώ διαθέτει τμήμα για την αναζήτηση χρηματοδότησης της επένδυσης. Αναλαμβάνει, δηλαδή, το ίδιο το δημόσιο να βρει στον επενδυτή ακόμη και τη χρηματοδότηση της επένδυσης του.
Το μεγάλο όμως πάρτη είναι στις ανεξάρτητες αρχές όπως αυτές της ΑΑΔΕ και το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Η πρώτη, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), αναλαμβάνουσα τον προσδιορισμό, την βεβαίωση και την είσπραξη των δημοσίων εσόδων λογαριασμό δίνει αποκλειστικά στην Τρόϊκα και όχι στην κυβέρνηση και κατ’ επέκταση στον Ελληνικό λαό. Με το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας να είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που διαθέτει νομική και οικονομική αυτοτέλεια.
Κατά τη διαδικασία αυτή απολιτικοποιείται η λειτουργία του δημοσίου που σημαίνει ότι:
εκτρέπεται των συνταγματικών κανόνων που όρίστηκαν από τον Στρατηγό και τους διαδόχους του για τη σύσταση του Ελληνικού κράτους και κυρίως:
Δίνουν νόημα στον ορισμό της αποικίας που δίνω κατά καιρούς εγώ.
Μόνον μ’ έναν τρόπο επομένως αλλάζει αυτό. Επανάσταση της πλειοψηφίας του λαού γιατί όσο οι αντιρρησίες πολιτικές συνείδησης είναι μερικές δεκάδες στους δρόμους της φωτιάς δεν λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν, δεδομένου ότι επανάστάσεις ή εξεργέσεις μειοψηφιών καλούνται χούντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου